Çok karıştım,  çok :)

Kitabımın (Papağan Teoremi) yarısına gelebildim ama her an şaşırıyorum :)

Hypatia,  370 yılında doğmuş, hem matematikçi hem filozofmuş.Ders veriyormuş, modern ve akıllı. 415 yılında başına gelenler içimi acıttı. Neden kadınları bastırmak için bu kadar uğraşmışlar,  neden?

Ben bunları düşünüp bloğa koymak için resim ararken bir film çıktı karşıma. Agora. Bir müddet neden o filmin benim aramama çıktığını anlamaya çalışırken uyandım. Hypatia'nın hikâyesiydi bu film. Üstelik de geçen haftalarda Kürşad bana vermişti seyretmem için. Bunak ben. (Yok daha seyretmemiştim, o kadar bunak değilim :)

Bugün okuduğum kısımda ise Ömer Hayyam'ı araştırıyordu. Üç arkadaşlarmış.  Biri Nizamülmülk adıyla Alp Arslan'ın veziri olmuş diğeri ise Hasan Sabbah, Haşhaşiler'in kurucusu. Daha dün izlediğimiz filmde vardı da haşhaşiler :) Bir sürü filmde vardır zaten. Hep bir ara bakayım derim hiç bakmam neyin nesi olduklarına. Bakmış oldum böylece.

Kitap matematik üzerinden her yere ulaşmış.  Her paragrafta başka bir şey öğrenip mutlu oluyorum.

Gerçi çok da mutlu olamıyorum,  zira bu kitabı ikinci okuyuşum,  ilk defa görüyor gibiyim :D

Gelelim diğer hoşuma giden bilgilere.


Sifr arapça, çunya sanskritçe. Boş demekmiş:)


Kasr kırık demekmiş, kesirler kırık sayılar :)


Toz torbası mı, inanılmaz değil mi? İnsanoğlu her dönem elindekilerle harika şeyler yaratmış :)


Matematik aklın kurnazlığıdır :)


Matematik kesin gerçekler bildirmez, tümüyle sınırlandırılmış gerçekleri bildirir.

İki artı iki dörttür deriz ya hep birşeyin doğruluğunu kesinleştirirken. İki artı iki sıfır da olabiliyor oysa. İkilik düzendeysen :) Onluk düzende değilsen bütün o toplamalar çıkartmalar yanlış.

Ah, kim bilir ne doğrular var bildiğimiz sadece belli koşullarda gerçekleştiği halde bizim cahilce her halde doğru kabul ettiğimiz.

Kim bilir ne yanlış bildiklerimiz var...