Nişantaşı'nda yol kenarında kaset satanlardan aldığım karışık bir albümde çıkmıştı bu şarkı. Şimdi ne Nişantaşı'ndaki sokak satıcıları ne de kasetler kaldı. Ama şarkı hâlâ aynı hisleri uyandırıyor bende. Kürşad'la ilk dinlediğimiz güne götürüyor. Her an hızlanacak diye beklediğimizi ama onun aynı sakinlik ve hüzünle devam ettiğini hatirlıyorum.

Sizden isteğim, kendinize bir on dakika mola vermeniz.

Sesi açın biraz. Gözlerinizi kapatın.

Herkese günaydın. Yaşadığımızı hissettiğimiz harika bir güne açılsın sabahımız.