3

Kasım 04, 2023

Yirmi yaşımda ölüp yeniden dirildim ben. Şeytanımın elinden kurtulduğum o en mutlu anda cehenneme düştüğümü zannetmiştim oysa. Ne tuhaf. Bir melek elimi tuttu. Ondan ölesiye korktum ilk önce. Gözümdeki perdeler aralanana kadar anlayamadım. 


.....

Adam ona o adama bakıyordu. İna yanımda olsaydı şimdi bana her sorunu çözecek süper zekân var yapamadıklarına odaklanmaktan vazgeç derdi diye geçirdi aklından. Derken konuşmaya başladığını fark etti.

- Ah, ben de iki gün önce geldim buraya, hiç bilmiyorum ama biraz beklerseniz arayıp öğreneyim. 

-Tabi.

Birazdan seçenekleri sayıyordu isminin Dim olduğunu öğrendiği adama .

- Yalnız Dim dedi biraz sıkıntılı bir sesle.Ben herkese ne istediklerini sorup siparişlerini alabilirim, internetten sipariş işlemini senin yapmanı istemek zorundayım.
-Efendim ?
- Şey, hepiniz bir anda işlere koyulunca tanışamadık tabi. Benim okumayla ilgili problemim var, girip oradan okuyup işaretleyemem. Telefondan da tek tek söylemesi zor olur. Bu günlük siparişi verirseniz sonrası için bir yöntem bulurum .
- Eee, peki herkesin siparişini nasıl alacaksın ?
-O kısım bende, merak etme.
- Akşama kadar yer miyiz acaba diyerek uzaklaşan adama bakarak hızla evin içinde dolaşmaya başladı.

.......

Kalbimin gürültüsünden şarkıları bile duyamayacağım bu gidişle diye derin nefes almaya başladı. 

Yanındaki kızın arkadaşına " Hangisin daha çok beğendiğimi bulamıyorum, hepsi birbirinden güzel" diye bağırdığını duydu, gerçekten de öyleydiler. Hepsi bir aradayken daha da güzelleşiyorlardı sanki. Birbirlerine bakışları, gülüşleri, takılmaları, enerjileri. Yaşlı gibi hissederdi kendisini onların enerjileri yanında. Oysa hemen hemen yaşıtlardı. Onların zorlu ama çılgın bir hayatları vardı, kendisi susturulmuş zorlu bir hayattan gelmişti.  Susturulmuş, bastırılmış, kaybolmuş yıllar insanın üzerine daha çok mu biniyordu yoksa yapayalnızlık mı öyle yapıyordu acaba. Belki de sevdiğin şeyi yaparken yorulup zorlansan bile genç kalıyordun.

Silkindi birden, düşüncelerinde kaybolma da şu ânın tadını çıkart diye söylendi kendisine. İlk şarkı başlamıştı bile. Of ama bu şarkıyla da başlanmazdı ki, az izlememişti antremanlarını, az gülmemişlerdi , şu harekette hepsinin yere yığılıp kaldığı zaman meselâ. Yeni bir şarkıyla başlasaydınız ya, nasıl çıkacağım bu nostaljinin içinden ben ... 

Önceki Bölüm

Benzer yazılarım

10 Yorum yap

  1. Üç bölümü de okudum ve diyorum ki harika olmuş, çok başarılı. Öykü yazmaya devam çılgın kadın :) Ha bu arada günaydın :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim canım:) Başladım ucundan, bir yere varacak mı bakalım.

      Sana da günaydın :)

      Sil
  2. Handan bu nasıl bi'şey??? Kapıldım gidiyorum. Acayip meraklanıyorum! Çatlıcam meraktan. Ne oluyor burda, bu kim, ne olmuş diye diye okuyorum.
    Biraz daha hızlı yaz lütfen :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ayy, bu yorumun üzerine beş bölüm yazılır :) Yarın geliyor yeni bölüm :)

      Sil
  3. Her bölümde tam anladım birşeyleri sanıyorum ama bölüm biterken bakıyorum ki hiçbişey bildiğim gibi değil. :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hahaha, biraz karışık yazıyorum bu sefer. Roman gibi uzun bölğmler olsa anlaşılacak da benimkiler kısa kısa olunca bayağı dağıldı sanırım :D

      Sil
  4. Evet hemen devamına gitmem lazım 🥰

    YanıtlaSil