Bu hafta Gülün Adı bitti. Okuma grubu ile yavaş yavaş, üzerinde konuşarak okumak keyifliydi. Bu sefer unutmam umarım konuyu :D

"Şeytan maddenin prensi değildir, Şeytan ruhun küstahlığıdır; gülümseyişten yoksun inanç,  hiçbir zaman kuşkuya kapılmayan gerçektir o."

"Belki de insanları sevenlerin görevi, onları gerçeklere güldürmektir; gerçeği güldürmektir, çünkü biricik gerçek , gerçeğe duyulan çılgınca tutkudan kendimizi kurtarmayı öğrenmektir."



Bu kitabın konusunu okuduğumda çok ilgimi çekmişti. 25 yaşında yataktan çıkmamaya karar veren bir adam . Onun kardeşinin ağzından hayatları anlatılıyor . Ben daha felsefik bir şey düşünmüştüm ama "ağır hayatlar" programı izliyorum gibi hissetmekten öteye geçemedim. (600 kiloya ulaşıyor da yata yata)  Çıtır çerez gibi bitti kitap.

"Ted'i severdim, herkes konuşma sırasının kendine gelmesini beklerken,  Ted karşısındakini dinlerdi. Bir konu hakkında bilgi sahibi değilse tartışmaya varsayımlarla katılma ihtiyacı hissetmezdi. "



Necati Cumalı'nın bu hikâye kitabını seneler önce okumuştum. Yeniden okumak istedim.

İlk okuduğumda kırsal kesimde insanların cinsel hayatlarını böylesi sereserpe yaşayabilmelerine şaşırmıştım.

Öyle güzel anlatmış ki , insan hikâyelerin içine giriyor, bağlarda bahçelerde gezip kişileri yanıbaşında gibi izliyor.



Hem de yazarından imzalıymış :)


Adana'ya giderken yanıma hem ince hem de hikâyelerden oluştuğu için bu kitabı aldım.

Hüzünlü hikâyeler insanın yüreğine dokunurken insan hepsini yaşamış gibi hissediyor.



"Belki çocukluk yıllarımızdaki gibi mutlu değiliz ama yine de keyfimiz yerinde. Zaten çocuk olsak, sırf o geçidi görmek bile havalara uçmamıza yeterdi. Bence hayata haksızlık etmemek adına, çocukluk yılları böyle durumlarda kategori dışı tutulmalı. Çünkü öyle güzel bir kafaydı ki çocukluk mereti, bugüne kadar ne içtiysem, ne denediysem hiçbiri beni tekrar oraya götüremedi. Nasıl götürsün? Tanıdığımız herkesin hayatta olduğu, ölümsüz yıllardı o zamanlar. Herkes çivi gibi , dipdiri ayaktaydı. Teyze amca dediğimiz insanlar dahi en fazla bizim şimdiki yaşımızdaydı. İnanmıyorsan git bak, bütün o teyzeler hâlâ en vatkalı en permalı halleriyle ordadırlar. Rüya gibi. Sanırım bu nedenle rüyalarımda çocukluğumu görmüyorum. Bir rüyanın rüyası kolay kolay görülmüyor."

Bu haftaki salımızda bunlar toplanmış, bakalım haftaya neler olacak.