Köprü trafiğine takılmamak için saat altı gibi yola çıktığımızda güzeller güzeli İstanbul Boğazı bizi bu manzarayla uğurladı..





Eceabat'da feribot beklerken iskelenin yanındaki Tarihe Saygı Parkı'nı gezdik. (Bknz)



Sekiz saatlik uzun bir yolculuğun ardından adaya vardığımızda odamızın manzarası buydu.





Pelagos Otel, merkeze yakın bir yerde kendine ait koyu olan küçük bir otel. Aynı zamanda plaj olarak da hizmet veriyor. Denizi ada geneline göre koy olduğu için daha sıcak. (Yani arkadaşlarımdan suyun çok soğuk olduğunu duyduğum için öyle diyorum yoksa biz başka plajlara gitmedik) Sahildeki kaplamalar kalkıyor, oda iyi temizlenmemiş, bir kola 10 TL gibi sayılabilecek bir çok eksiği var. Üç gün aynı pizzayı sipariş edip de hepsinde farklı bir çeşit yemeyi başardık. Ama kahvaltısı gayet zengindi şimdi. Gerçi sofraya dizilen altı yedi çeşit reçelin her sabah dönüp dönüp yeniden gelmesi muhtemel :)



Neyse,  plajlara gitmek zorunda olmadan hemen kapı önünden ister deniz ister küçük havuzunda tembelce geçirdiğimiz vakitler için diğer eksiklikleri idare ettik. Çalışanlar da iyiydiler zaten.





Kırlangıçlar sabahın neşesi, zaman zaman havuzdan su içip zaman zaman penceremizin yanındaki yuvalarına uçuşmalarını fotoğraflamak için uzun uzun makinam elimde bekledim. Ancak bu kadar yakalayabildim.





Bozcaada Müzesi zamanda yolculuk yaptırdı :)





Müzenin hikâyesi şurada..




Aaa, şu insan bölümleri olan kartlardan biriktirip değişik değişik tipler yapardık, o kırmızı beslenme çantasından benim de vardı, oyuncak jipin içinde çakmak taşı olurdu giderken önündeki silahtan ateş çıkardı, ev şeklindeki kalemtraşı ne çok severdim :-)




Sokaklarda gezmek de müze kadar keyifli. Her yerde başka bir ayrıntı, hangisine bakacağını şaşırıyor insan..





Adanın olmazsa olmazlarından gün batımını izlemeye gittik bir akşam. Ama çılgın bir rüzgâr - ki ertesi gün yemek yediğimiz yerde bora olduğunu öğrendik o rüzgârın- izin vermedi. Bulut, dalgalı deniz ve renk cümbüşü fotoğrafları ile yetinmek zorunda kaldım.









Güneş namına elimdeki tek poz oraya varmadan yolda çektiğim bu poz.




Üstelik balkonumun tam karşısından güneş de doğuyor, onu da kaçırmam :)





Bol bol kitap okuyup, uyuyup, yüzerek dört gün çabucak bitti, yola çıkmadan önce akşam erkenden kapandığı için gezemediğimiz kaleye uğramadan olmazdı tabi. Günün yaramazı Metehan en üst sağ fotoğrafta üzerine köprü kurduğu boşluktan atlamaya çalışıp düşmesiyle yüreğimize indirse de ucuz atlatarak oradan ayrıldık..





Yaz sıcağındaki serin rüzgâr, kayalıkları döven dalgalar ve ışıl ışıl deniz bizi yolcu etti..



Artık eve dönüp, bir sonraki tatil için hazırlanma vakti..