Günaydın Handan:))

Dün yorulmuşum da bu sabah çocukları geçirip yattım biraz. Uyuyamadım ama olsun:))Uyuyabilme ümidi pek bi güzeldi. Yani kısaca ondan geç geldim.

Sevgiyle Handancım, dün haberlerden sonra biraz delirdimdi:))

Cim geliyor. Yok yalnız dediğimde aklıma cim gelmiyor. Essahtan şimdi benden sonra cim geliyor.

Kıs nereye geldim ben bura nere siz kimsiniz ben kimim :)
şuursuz kedi cim

Korkma cim. Bak bu Handan, ben de ablan. Yalnız bırakmayacağız seni.
Şimdi Henden terlikle kovalayacak bizi blogundan.

Kızlar, bir Allahın kulu soruma cevap verse ne mutlu olucam ha... Hadi bakiim, sınav yapıyorum, ciddi cevaplar bekliyorum. Hıııı...

Çok korkunç oldum. Korkmadın di mi Cim?

Aylin seni terlik yapıcam ben. Yani alıcam alıcam, küsme :)

Uykucu Katre, günaydın sana da:)

soylemesi kolay taşıması zor.

bir de soyle bir sarkı vardır:

-yanlizligim..yasamak zorunda oldugum beraberligimsin.
....
yanlizligim.. tek bildigim sen benim vazgecilmezimsin.

Handaaaannn, günaydın:))

Soruya bi daha baktım da ama aklıma hiçbişey gelmedi doğrusu. Yalnız kelime olarak mı anlam olarak mı tam olarak?

(kitap okumuyorum ya bu ara aklıma ondan bişicik gelmiyor:))

Hımm, Zuhal Olcay söylüyordu değil mi o şarkıyı, severdim çok.

"Yeni tanıştık belki de
Ama kim bilir belki de hep vardın
Eşlik ediyordun sessiz ve sinsice
Belki de..."

Benim aklıma ilk olarak gelense MFO dan "Yalnızlık Ömür Boyu".

Günaydın Katre, bu sabah uyumamışsın bakıyorum, ben de bir uyanabilsem ne güzel olacak :)

Handan yaaa...Bir dolu işim var nasıl uyuyayım. Ben eskiden, henüz gençken uykuyu pek severdim. Ah ah uyuyamıyoruz ki şöyle sessiz bir ortamda:))

Neyse. Ya bir dolu işim var diyordum. Kalkıp iş yapmak dururken ben oturdum senin listedeki blogculara bir göz atayım dedim. Ohhhooo kalkamıyorum pc başından yahu:))

İyi bakalım hadi uyan sende:))

Aklıma ihtiyar bir insan geliyor. Yetişkin üç çocuğu var. Karısı yıllar önce ölmüş. Doktorlar bu yalnız ve yaşlı adamın altı aydan fazla yaşamayacağını söylemişler. İstanbul'da bir devlet hastanesinde yatıyor. Onun bakımını ise, hastanede onun durumunu gören ve üzülen komşuları üstlenmiş. Çocukları babalarının bir kaç ay sonra öleceğini biliyorlar ama arayıp sormuyorlar bile. Bir sürü de torunu varmış ama onlar da dedelerini önemsemiyorlar.
Yani yalnız deyince, aklıma Fahrettin bey geliyor.

Ortalığı yine darlandırdığımın farkındayım ama ciddi bir cevap beklediğin için bu olayı anlattım. Uyduruktan bir yalnızlık hikayesi değil bu. Gerçek bir yalnızlık.

Benim de kalkıp işlere koyulmam lâzım Katre, hadi kalk , durmayalım burada daha fazla :)

Evet, Aylin, gerçek yalnızlık . Gerçi yine de çocukları olmasa da birileri onu önemsemişler, o da bir şeydir. Kim bilir biz nerelerde ne yapıyor olacağız o yaşlarda.