Bu hafta kendimi tatil planlamalarına verdiğimden,  tabi biraz sokaklara da döküldüğümden kitap sayısı az. Ama çok güzel kitaplar okudum :)

Kirpi'nin Zarafeti'ni çok sevdiğimden yazarın bu kitabını gördüğümde hemen aldım. Aldım da okuma şenliğinde sıra ona gelemedi. Bu sefer yeşil kapak kategorisine biraz itiştirerek sokmuş olabilirim :)


Cümleleri ,hatta paragrafları dönüp tekrar okuduğum, okuduğumu sindirdiğim bir kitap olduğundan üç gün sürdü bitmesi.

Fantastik öğeler içermesine rağmen öylesine dünya içeren bir kitaptı ki.

"Görüyorsunuz ; bu elbette bir masal ama hakikat de aynı zamanda. Kim bu şeyleri birbirinden ayırabilir ki?  Hiç kimse."

"Büyük kararlar alçakgönüllülüğün görünmezliğinde meydana gelir."

" Ve nedir ki yaşamak,  eğer sevmek için değilse? "

" Fakat ne görürüz ki yaşamın içinde ? Ağaçları görürüz, ormanları , yağan karı görürüz. Belki bir köprü... Ve gözümüzün yakalayamadığı manzaralar geçer durur önümüzden. Emeği görürüz, esintiyi,mevsimleri ve acıları ; ve her birimizin gördüğü yalnızca kendi gönlüne aittir. "

" Bu sahnenin seyrine bir an olsun dalarak kendini kaybetti. Harika bir görüntüydü ; Maria , başının üstünde bir taç gibi duran beyazlarla süslü ağaçların oluşturduğu fonda göz alıyordu. Böyle bir güzelliği seyretmek için durmak günah sayılmasa gerekti. Zira by aylaklık değil Tanrı'nın eserlerine bir methiyeydi "

" Bir köylü olarak dünyaya gelmiş olan Eugénie biliyor ki bunu açıklamak için gerekli kelimelere sahip değil ; kilise duvarlarını süsleyen , kutsal hikâyeyi anlatmak için yapılmış resimlerin dışında tablo görmüşlüğü yok ; güzelliği sadece kuşların uçuşlarından , ilkbahara özgü tan kızıllığından,  ışıklı ormanları dolanan patikalardan ve sevilen bir çocuğun gülüşünden tanıyor ."

" Onun yanındayken insan sonsuzluğa açılan pencerelerinin oluştuğunu hissediyor ve zindanlardan kaçıp kurtulmanın yolunun,  kendini katman katman kazmaktan geçtiğinin ayırsına varabiliyordu. "

" Çocukluk, henüz bilinmez olanların anlaşılabildiği bir düşlemdir."

" Ihlamurların ortasında, hava çok soğuktu; ama sürdürdükleri hayatın iyiliklerini, nehirleri, gülleri , göklerin efsunlaını içine alan dokunulmaz bir ateşle ısınıyorlardı. "

" Hakkını vermek gerekir, kötülüğü yoktu ; fakat iyi biri olduğu için teşekkür de edemezdiniz. Ayırım yapmaksızın, herkese, her şeye karşı iyi davranması onu bayağılıklardan korusa da yücelikler söz konusu olduğunda kısıtlayan bir zayıflık , bir eksiklikle malul kılıyordu."

" Aşk ,bir kurtarıcı değildir ; ama bizi yetiştirir, büyütür , içimizi aydınlatan meşaleyi taşır,  ormanların ahşabından yontar onu . Anlamsız günlerin, sevimsiz işlerin,  gereksiz saatlerin oyuklarına yuva yapar aşk ; ışıltılı nehirlerin, altın salların üzerinde salınarak gelmez ; ne şarkı söyler, ne parıldar ...."


İkinci kitabım mis kokulu minik bir varlık yayınları kitabıydı. Daha önce hiç okumadığım şiirlerle bir köy masalı anlatmış Fazıl Hüsnü Dağlarca . Hem de öyle güzel anlatmış ki.





Evet bu hafta salımızda bu iki kitap vardı, bakalım haftaya neler olacak :)