Nostaljik Pazartesi

Ekim 30, 2017

Neredeyse beş yıl öncesinden bu yazım. Şu anda kapıyı çekip çıkabiliyorum çok şükür, herkesler büyüdü,  arkadaşlarım iş hayatından uzaklaşıyor yavaş yavaş, ben onlarla buluşmak için sık sık tek başıma yollara koyulabiliyorum. Oysa ne kadar uzak gözüküyordu o sırada bu bana. Şunu da eklemeliyim ki dışarı çıkmanın en güzel yanlarından biri de dönecek kalabalık bir evim, gördüklerimi paylaşacak sevdiklerim olması :)

5 Ocak 2013 Cumartesi


Kapıyı Çekip Çıksam...



Spor ayakkabılarımı merdivende bağlasam. Şapkamla toplasam saçlarımı. Kulağımda müziğim çalsa. Çantamın içinde kitabım, defterim, kalemim olsa. İnsem merdivenlerden.

Kimse fark etmese...

Sahile varsam, vapura binsem. Alt arka açıkta köpükleri seyretsem. Köpüklerle martıları seyretsem. Köpüklerle martıları seyreden 20 yıl önceki halimi seyretsem.Aklımda hiçbir şey olmasa. Dudaklarımda dinlediğim şarkının sözleri. İçime çeksem deniz kokusunu. Köpüklerle martıları seyreden 20 yıl önceki kız olsam.

Kimse fark etmese....

Vapur tam zamanında varsa Beşiktaş'a.Acele etmeden insem. Kalabalığı izleyerek, çeşit çeşit insanlara bakarak. Sorgusuz, sualsiz, yargısız sadece bakarak karışsam aralarına. Bir köşedeki gülen kız, bir arkamdaki yorgun teyse olsam.

Kimse fark etmese...

Adımlarım deniz kıyısında dursa. Bin hatıranın sıcaklığı sarsa yüreğimi. Yükselip taşsa gözlerimden. Biri sorsa neden diye, bilmesem. Sadece bir his. Sarıp sarmalasa beni hiçbirini hatırlamadığım anılar. Otursam bir banka. Benimle birlikte kaç kişinin daha oturduğunu saymadan otursam.

Kimse fark etmese...

Alıp başımı gitsem o en sevdiğim yoldan Ortaköy'e.. Tadını çıkarta çıkarta gitsem. Sanki lk kez bakıyormuşçasına gitsem. Karmakarışık, eskiden yeniden, zamansız bir anda gitsem. Her şey içime işleyerek gitsem.

Kimse fark etmese...

Seslenen kafelerin yanından geçsem. Bir kumpir alsam elime. Boğaziçi Köprüsü, kuşlar, dalgalar ve ben. Gözlerimi kapasam. Müziği sustursam. Bir rüzgâr dolaşsa yüzümde. Bir koku ulaşsa zamanın ötesinden. Bir şey... Ağlasam düne, bu güne, yarına özlemle...

Kimse fark etmese...

Benzer yazılarım

22 Yorum yap

  1. Sen neden kitap yazmıyorsun sahi?
    Ne güzel yazmışsın..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Kerime :) Kitap yazamıyorum çünkü en uzun yazım bu kadar sürüyor :) Kim bilir, belki bir gün o da olur :)

      Sil
  2. Gerçekten çok güzel olmuş okurken kendimi gördüm satırların arasında ...dilerim her şey o güzel gönlünce olur 😊yüreğine emeğine sağlık canım benim sevgiler ...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Özlem, arada bir kendimizle başbaşa kalabilmek için hayallere dalıyoruz hepimiz, değil mi?

      Sil
  3. Dönecek kalabalık bir evin olması ne kadar güzel değil mi? Hep de öyle olsun Handan'cığım, çok güzel yazmışsın gerçekten, sevgilerimle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hem de çok güzel Müjde. Teşekkür ederim canım :)

      Sil
  4. Su gibi, dupduru yazmışsın canım. Çok iyi geldi bana.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bazen bir defada çıkıyor yazdıklarım, onları ben de seviyorum Tülin. İyi geldiğine sevindim, teşekkür ederim :)

      Sil
  5. Böyle bi nimet olsaydı🙃
    Yani özellikle içinin çok daraldığı anlarda mazinin küçücük bir anına veya özellikle seçtiği güne gidip gelse insan..
    Only in my dreams💕
    Güzel yazmışsın sen,sen yazarsın zaten😘

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne güzel olurdu, değil mi Sevgi. Teşekkür ederim 😘

      Sil
  6. Icerideki, gecmisteki, gelecekteki Handan'i, Mevlude'yi, Ayse'yi, Fatma'yi ne kadar guzel anlatmissin. Ilk defa yorumlari okumadim, ama eminim bircok kisi beni anlatmissin, yada kendimi buldum satirlarda demistir:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bazı yazılarım var ki sanki kendiliğinden kalemimden dökülüyor Mevlüde, onlar daha çok yüreğe dokunuyor gibi :)

      Sil
  7. Handan, ne güzel dökülmüş kelimeler yüreğinden 💕
    "kimse fark etmesse.." demişsin ama çok fark edilesi bir yazı olmuş.
    Yüreğine sağlık. Çok beğendim.

    YanıtlaSil
  8. Farkındaysan ne yaparsan yap fark ediliyorsun :))

    YanıtlaSil
  9. Bezen ben de senin bu yazdığın duyguda oluyorum.Çok güzel olmuş ya bu yazı :) Çok içselleştirdim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kapıyı çekip çıkma isteği hepimizin zaman zaman yaşadığı bir duygu sanırım Yurdagül :) Teşekkür ederim canım.

      Sil
  10. çok güzeldi her satırını sindire sindire okudum. Kimse fark etmese ama sen fark etsen ve biraz yavaşlayıp, hayatın tadını çıkartsan diye düşündüm. Ayrıca yaşadıklarını paylaşabilecek insanların yuvada beklediğini bilmek ayrı bir mutluluk. Bu arada takipteyim. Ben de beklerim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hayatın tadını çıkartanlardanım çok şükür İdil,durup dinlerim, derin nefes içime çekerim :) Bu yazı biraz geçmişe özlemle döküldü :) Hoş geldin bloğuma :) Yalnız ben senin bloğuna ulaşamadım ismine tıklayınca, neden ki?

      Sil