İş Hayatına Dönersem Eğer Yeni CV me Yazacağım Becerilerim :-)

Sırtı bana dönük olan sürekli devinim halindeki bebeğin ağzını görmeden yemeğini yedirebilirim. Hem de hiç dökmeden tabii ki.

Aynı anda ilk okul birinci sınıf öğrencisine yazı yazdırırken dördüncü sınıf öğrencisinin okuduğu ödevini dinleyip eşimin sorduğu soruyu cevaplayabilirim.

Bir çiftlikteki hayvanlarının ayak sayısından kaç tavşan kaç inek var şıp diye bulup tavşanları halıları kemirmesin diye balkona yaptığım kafese koyup inegin sütünden yoğurt mayalayabilirim.

Aynı anda beni çağıran üç kişiye de cevap yetiştirip, blog yazabilirim.

Sabah yatak odasından mutfağa geçerken yolda bulduklarımı yerine koyup, yumurta haşlarken öğlen yemeğini ayarlayıp kahvaltıyla birlikte çamaşır makinası çalıştırabilirim.

Aynı pantolonun dizine bir milyonuncu yamayı dikip bir taraftan da iğnenin fiziksel yapısıyla ilgili sayısız abuk teori dinleyebilirim.

Aynı şeyi her gün ama her gün sabirla tekrar edebilirim. Elini yıkadın mı? Sabun da kullaaan gibi..

Aynı anda çılgınca sinirli bir şekilde bağırırken telefonda nazikçe konuşmayı başarabilirim.

Kızgınlıktan gülümsemeye o kadar hızla geçerim ki artistler solda sıfır kalır.

Aynı zamanda dünyanın en komik suratlarını yaparken yeri geldiğinde saatler sürecek olan şarkıları uydurabilrim.

Kucağımdaki bebeği yukarı aşağı sallarken sağa sola devinimleyip bir de yaylanabilirim.

Bir elimde bebek, çanta, örtü, paltom varken diğer elimle kapalı bir durumdaki bebek arabasını kurup aynı anda yanımdaki ufaklığın yola fırlamasını engellerken bir de sorduğu abuk sorulara cevap verebilirim.

Salca, meyve suyu lekesi falan dinlemem bulduğumu çıkartırım, baktım çıkmıyor üzerini boyarım. Yeni aldığım paltoyu ilk gün yırtan çocuğuma bağırmamayı başarıp bir de öyle yama yaparım ki yeni gibi olur.

Hazır cevabımdır, hatta hazır cevaplığın hayati önem taşıdığı o anlarda sakinliğimi koruyup cevabımı yapıştırırım.

Öpücükle ateş ölçerim, hangi antibiyotiğe başlamam gerektigini şıp diye anlarım.

Çocuğuma kötü davranan diğer çocukları hırpalamaktan kendimi alıkoyacak kadar sağ duyu ve sabra sahibim.

Hiç aralıksız, nefes almasız yarım saatlik konusmayı dinleyebilirim, hâlâ uzuyorsa bir saate kadar dinliyormuş gibi yapabilirim.

Yüz çocuğun arasından kendiminki ağlıyorsa duyabilirim. Yine yüz çocuğun bağrışı arasında sakince arkadaşımla sohbet edebilirim.

Kaybedilen her şeyi bulabilirim, bilgisayarda kaydetmeden kapattıkları için kaybolan yazıları bile.

Kaydırağa tırmanmaktan korkan çocuğumu - düşecek diye ödüm kopsa da- teşvik edebilir, aynı anda bulduğu her şeye çıkan deli tepeleği zaptedebilirim.

Arada üçünü de hazırlayıp, yüz bin eşyayı yanıma alıp evden çıkarken üzerimde kusmuklu tişört olduğunu fark edebilirim ama o kadarı kadı kızında da olur:-)