Fethi Karamahmudoğlu 7 Ekim 1942 - 7 Ekim 1999
Ekim 07, 2017Şubede işe başlayalı iki gün olmuştu. Sabah annemle telefonla konuşurken babamı sordum, iyi değil dedi. İki gözüm iki çeşme kalakaldım. Henüz çevremde kimseyi de tanımıyorum doğru dürüst. Şube müdiresi benim halimi görünce ne olduğunu sordu, anlattım. Git hemen dedi. Can'ı aradım, bakıcıyı aradık Metehan'ı hazırladı. Doğrusu ayrıntıları hatırlamıyorum, hatırladığım "de de de de" diyen Metehan'ın ilk kelimelerini arabada duyduğumuz.
Gece hastaneye vardık. Babamı gördük. Biraz durduk. Yarın pasta alıp geleceğim doğumgününü kutlayacağız babacığım diyerek ayrıldım yanından.
Eve geldik, Metehan'ı salonda yatırdım. Durup dururken salonun penceresi açıldı sonuna kadar. Babam mı acaba diye düşündüm o an.
Yarım saat sonra annemler döndüler hastaneden.
Benim canım babacığım tam pencerenin açıldığı sıralarda vefat etmiş, kızına hoşçakal demeden gitmemiş,
Elli yedi yaşında. En verimli zamanlarında. Şimdi gördün mü bir de Metehan'ı özleyeceğiz dediği torununa doyamadan. Oğluşunun üniversite mezuniyetini göremeden.
Şimdi yetmiş beş yaşında olacaktı yaşasaydı. Ona aldığım hediyeyi paketten anlamasın diye binbir muziplikle paketliyor olacaktım ben şu sıralar.
En çok da torunlarına oyuncak yapamamasına üzülüyorum. Onları karnına oturtup saatlerce konuşamamasına, binlerce fotoğraflarını çekip tab edememesine. Onlara besteler yapıp çalamamasına.
Yine de şükrediyorum , annem "baban iyi değil" dediği için, işten hemen git iznini verdikleri için, bebekle çabucak hazırlanıp yola çıkabildiğimiz için ve o akşam babacığımı görebildiğim için.
Canım babacığım.
On sekiz sene geçmiş.
Seni çok özlüyorum. Çook.
22 Yorum
Ah be Handan'cığım, ne kadar yıl geçse de dün gibi geliyor acısı, o pencerenin açılması evet kesinlikle babacığın gelmiş olmalı, tüm kalbimle inanıyorum zaten saati de uyuyormuş. Ruhlar kimbilir nerede bak o gün pencereye gelmiş aslında ölmüyorlar sadece boyut değiştiriyorlar, başka bir boyutta yeniden yaşamaya devam ediyorlar bu da ispatı. Mekanı cennet olsun, Hiçbir Şeyde Gözüm Yok, Sen Yanımda Ol Yeter ve diğer besteleriyle her zaman hatırlanacak.
YanıtlaSilAllah sabırlar versin canım. :(
Teşekkür ederim Müjde. Ben de yaşamaya devam ertiklerini düşünüyorum, bir şekilde hep yanımızdalar.
SilBestelerini o kadar sevdiğim halde, blogunuzu uzun zamandır takip ettiğim ve soyadınızı gördüğüm halde bağlantı kurmamışım. Ne ayıp bana!
YanıtlaSilAllah rahmet eylesin, o yattıkça size ömür versin.
Bağlantı kurması yine de kolay değildi Terken, ayıplama kendini :)
SilTeşekkür ederim, amim.
Handancım, çok erken gitmiş babacığın. Gerçi kaç yaşında olurlarsa olsunlar ana-baba kaybı zor. Gidebilmen, son anlarında görebilmen çok büyük teselli. Nur içinde yatsın babacığın
YanıtlaSilÇenebaz
Evet o en büyük teselli Çenebaz. Teşekkür ederim, amin.
SilŞu an sana sarılıp ağlamak istiyorum hiç konuşmadan... Özlemlerimiz o kadar aynı ki....
YanıtlaSilNur içinde yatsınlar ♥
Ah Şebnemcim, biz biliriz halimizi, değil mi. Öpüyorum seni. Amin.
SilÇok genç yaşta ayrılmış hayattan.Allah rahmet eylesin, nurlar içinde uyusun.
YanıtlaSilTeşekkür ederim Mehtap, amin.
SilGönlümüz buruşmuş bir kere ölüm konusunda, istesekte düzeltemiyoruz. Ben de 21 ay oldu kaybedeli yanında idim. Senin de başın sağolsun. Mekanları cennet toprakları bol olsun.
YanıtlaSilAmin Yüreğimin iklimi. Huzur içinde yatsınlar.
SilOfff çok kötü hissettim şu an. Boğazımda koca bir yumru :(( Babacığımı benim de son gördüğüm yer yoğun bakım odasıydı:((
YanıtlaSilCennet bahçeleri mekanları olsun, nur içinde yatsınlar...
Amin Zeugma. Babalar ve onları çok özleyen kızları..
SilRahmet olsun inşallah. Babana, babama, hepsine.
YanıtlaSilEvlendiğini, bebeğini görmüş. Evine gelmiş, bir çayını kahveni içmiş... bunlarla teselli olunmaz, onca yapamadıklarının yanında biliyorum. Biliyorum da... biz de o da yok. Ne yapalım....
Babam ilk zatürre olup da gözümün önünde nefes alamadığında (anlamamışlardı hastalığını) 21 yaşımdaydım Tülin. Hatta o gün benim doğumgünümdü. Hastaneye kalktı, akşamına geri döndü elinde bir dal hanımeliyle, doğumgünü hediyesi olarak. Sonrasında geçen sekiz seneyi kendime hediye olarak görüyorum ben asıl. Hep şükrederim o sekiz seneye.
SilBabalarımız huzur içinde yatsınlar.
Zaman geçse de acısı hafiflese de unutulmuyor,özleniyor.Allah rahmet etsin babanıza...
YanıtlaSilEvet, çok özleniyor Ebemkuşağı. Amin.
SilBen enteresan bir çocuktum. Türk sanat müziği dinler ve güftecileri, bestecileri bilirdim. Bir de biliyorsun eskiden TRT'de bir şarkı çaldığı zaman güfteci ve bestecinin ismi yazardı muhakkak. Şimdi sadece şarkıyı söyleyen ön planda. Yani babacığın gibi sanatçıları bilerek büyüdük biz. Benim de ayrıca bir ilgim vardı kim yaratmış aşamasına. Yazını okuyunca o günler geldi aklıma. Sanatçı insan güzel hisler yaratır işte böyle. Nur içinde yatsın.
YanıtlaSilO sıralar Türk Sanat Müziği de başka güzeldi Sezer, verimli yıllardı. Teşekkür ederim canım, amin.
SilHandan'cım babanın toprağı bol, ruhu şad olsun. Allah anacığına uzun sağlıklı ömür versin. Ben önce annemi sonra babamı kaybettim. Kaç yaşında olursan ol büyüklerini toprağa verdiğin an, helede ana baba evinin kapısı bir daha açılmamak üzere kapandığı an hayatta yalnız kalmanın ilk tokatını yediğin an oluyor:(
YanıtlaSilÇok haklısın Gezgin Kova, çok haklısın. Allah hayatta olanlara uzun ömürler versin.
Sil