Çocuklarım zeytin peynir domates yiyen tipler olmadılar. Anaokuluna gidene kadar bizim evde her sabah omlet pişti. Artık gözü kapalı yapabiliyordum :D

Anaokulunda Metehan kahvaltılıklarla tanıştı. Pek sevmedi ama idare etti. Yine de beyaz peynir, zeytin, domates yemezler, sevmiyorlar.

Bu bağlamda okul günleri kahvaltılar çoğunlukla sandviç oluyor tabi.

Omlet hâlâ bir numara. Arada içine peynir rendelemeye vaktim yoksa sade yumurta pişirip peyniri üzerine koyuyorum.

Bunun yanısıra anne üşendiyse ekmeğin üzerine kaşar dilimleyip fırına sürüyor, pek bir enerjikse yumurta peynir karışımı sürüp fırınlıyor.

Bazen bayat ekmek parçalarının üzerine yumurta kırıyor ( ki bizim evde bunun adı, babamın dedesi onunla kedileri beslediğinden, kedi yemeği:).

Bazen ekmek dilimin yumurtaya bulayıp kızartıyor ( Pek kalorili olduğundan ender yapıyoruz bunu) nam-ı diğer fransız tostu oluyor.

Normal tost arada masamıza geliyor.

Poğaça pişiren bir tip olmadığımdan öyle şeyler arada pastaneden alınıyor :)

Krep yapıp kimine peynir kimine şokella sürüp yeniliyor.

Bu sabah evde kalan bir yufkadan gözleme yaptım örneğin.

Yufkayı dörde bölüyoruz. Hafif ıslatıp üç kenarını içine bir parça yağ koyarak katlıyoruz dikdörtgenimsi bir hal alıyor. Ortasına malzemeleri koyup zarf gibi kapatıyoruz. Katlarken de uçları ıslattığımızdan açılmıyor. Hafif yağlı tavada arkalı önlü pişiriyoruz. Tataam, gözlememiz hazır :)

Ben buna benzer bir yazı daha önce de yazmışım ama bozuntuya vermeyin. Zaten o zaman başka birşey tarif etmişim, tam aynı sayılmaz :)

Hepinize günaydın, ağız tadınızın yerinde olduğu sevdiklerinizle bol bereketli sofralarda koyu sohbetlerle buluştuğunuz güzel bir güne açılsın sabahınız :)