Yine evimiz dağıtmış ve tozutmuş vaziyette,  görüyorum ama yerimden kalkasım yok.

Yarın Bilgiç'le küçük bir kaçamak yapacağız. Sevdiklerimize yardıma gidiyoruz. Ama yarına yıllık için fotoğraf çekimi koymuşlar beş uçağına yetişebilir miyiz bilemiyorum.

Haftaya robotik yarışması var. Kayseri'de. Bizimki bu sene sınavla uğraşmaktan pek o işlere bakamadı. Neyse bir şekilde hazırlayıp gidecekler. Bu sefer ben peşine takılmayayım sosyalleşsin dedim, o da sesini çıkatmadı ama. Bir ara canım hiçbir şey yapmak istemiyor moduna girdi. Göndermeyeyim mi ben de mi gideyim bilemiyorum.  Puff.

Tören için ayakkabı aldık ama siyah pantolon beyaz gömlek almadık. Gömlek zaten giymediğinden alasım yok. İnce yazlık bir pantolon bulsaydık güzel olacaktı. Akşama baksam mı.

Çekilişi kazanan beş kişi adreslerini verdi. Paketlerini bugün veya yarın göndereceğim. Kalan altı kişi, huuu, ses verin bana.

Bızdolabı o kadar karıştı ki döküp bir düzenlemem gerek. Suya da sipariş vermeli. Çanta da hazırlamadım. Bilet de almadım.

Karnım acıkmış, gidip bir şeyler yiyeyim belki harekete geçme moduna girerim.

Neyse ben mızmızlanırken, sen şu şarkıya bak en iyisi.

Ah, 17 yaşımda, üniversite birinci sınıftaydım. Kulağımda kocaman bir radyo vardı. Elimde udumla üniversite korosunun çalışmasına giderken bu şarkı çalıyordu radyoda.  Şarkılar zamanda yolculuk yapmamızı sağlıyorlar :)



Şu George'un koltuğunda oturmak da ne hoş olurdu değil mi :)

Hadi dinle sen şarkını ben de gidip ne yesem diye bakayım. Kim bilir belki buzdolabına da el atarım o arada :)