Deniz her zaman mı bu kadar güzel olur :) Klasik yola çıkma fotoğrafımızı çekelim hemen :)

Sabah bir kafede Metehan'ın arkadaşı ve annesiyle buluşup uzun sohbet eşliğinde bol bol çay içtikten sonra çocuklar Hong Kong'lu arkadaşlarıyla biraz görüştüler ve oradan ayrıldık . 

 Million Taşı geçen sefer gittiğimizde de çok hoşuma gitmişti ama o zaman okulla olup bir sürü çocukla uğraştığımızdan bu kadar tadını çıkartamamıştım :) Tam gitmeden önceki gün sevgili Esin'in bloğunda görünce unutma bu sefer diye aklıma not ettim :) Cape Town'a ayak bastık, çok yakınmış, kim bilir belki Can giderken bir gün ben de peşine düşerim :)

Müze kartımın bitmesine beş gün kala bir müzeyi daha araya sıkıştırmayı başarıyorum. Bu müze kartı Göreme'de hayata geçmişti, Assos'tan Antalya'ya her yeri dolaştı bir yılda :)
 

İlk durak Eski Şark Eserleri Müzesi ..



Bu uşeptiler okuduğumuz bir kitapta vardı, çok hoşumuza gitti rastlayınca :) Şimdi baktım da burada bahsetmemişim o kitaptan. Hayret.. Sonra anlatırım ..


Bizimkiler bunu görünce eski tip kütüphane de böyle olsa gerek dediler :)




 
Arkeoloji Müzesi'ne geçiyoruz oradan. Burası tadilatta ama yine de bir kanadı açık..



Bunlar İstanbul'da bulunan mezar taşları.. Hemen çocuklara sipariş verdim. Benim ağaç altına uzanmış kitap okuyan bir fotoğrafımı çekeceğiz bir ara, sonra onu böyle kabartmalı taşa yontturacağız :) Şimdiden hoşuma gitti bak.. Ay ölmeden yaptıriim, ben de görmek istiyorum :)



Buncağız meydandaki başsız yılanlı sütüna ait bir adet yılan başı..




Minicik minicik bu taşlarla nasıl kocaman kocaman güzellikler yaratmışlar..


Galata Kulesi'nin çanı..

Halici kapatan zincir..


Ah bu da müzelik olduğumu bana bir kere daha hatırlatan kısım..  Bu paraları harçlık olarak alıyorduk biz...


Bir sürü yerde gördüğümüz delikli taşların sırrı bu fotoğrafla çözüldü. İp eğirmek için kullanılıyormuş. Tabi günümüzde ip ağacı varmış gibi hissettiğimiz için artık, böyle bir şey yapıldığını bile unutmuşuz :



 

Asar-ı Atika yazdığını düşündüğüm Osmanlıca yazı..


Çinili Köşk'e kısa bir bakış.. Tabak çanağa bakmasak da olur modundaydık ama bina çok hoştu. Üstelik sırrın giz dışında kalan anlamını da öğrendi bizimkiler..

Ah, fotoğrafta yok ama Metehan da oyunlarda bir küp altın derken neden küp biçiminde altın olmayıp da testi içinde gösterildiklerini öğrenmiş. Zira küp nedir bilmiyormuş oğluşum.

İşte en çok da bunu seviyorum gezerken ..

Artık Gülhane Parkı'ndan aşağı yürüyüp, evimize dönebiliriz.


 İşte bir turist günümüz daha sona erdi...

Artık bir müddet evimi toparlayıp kendimi bir türlü bitiremediğim kitaplarıma vermek istiyorum. Yenilerini almak istiyorum artık :)