Sonunda başardım :D

Bu üç gençle birlikte yola koyulduk :) Simit ve içeceklerimizle motor keyfi yaptık. Üsküdar- Kabataş arası kısa sürüyor ama olsun.


Deniz her zamanki gibi harikaydı ve ben her zamanki gibi sanki ilk defa geçiyormuşçasına seyrettim boğazı ...



Sarayın bahçesine ilk girince bu güzelim saat kulesi karşıladı bizi. Ki burası benim daha önceleri gelip en ileri gidebildiğim noktadır. Ya pazartesi gününe, ya akşam dörtten sonraya denk düşmüştür her gelişim bu sefer çok iyi hesapşama yaptım. Yalnız siz siz olun hesaplamalarınıza en az yarım saat bilet kuyruğu süresi eklemeyi unutmayın.




Hay maşallah çocuklarıma :)






Bu kapıyı hep dışardan çekmişimdir bir de bu açıdan alayım dedim :)


Detayların güzellliği..


Bahçedeki güneş saati.


İçerde fotoğraf çekilmediğinden sadece bahçe kısmında hevesimi alabildim. Tabi dolaşırken fotoğraf çeken birisiyle kavga ettiğimi söylemeliyim. Can diyorki sana mı kaldı , tabi bana kaldı, ben çekemiyorsam kimse çekmemeli :D Şaka bir yana, eğer bir yasak varsa bir de uygulatan olsaydı fena olmazdı, arada da değil adam her köşede çekiyordu ailesini dayanamadım artık. Hayır hem suçlu hem güçlü. Neyse atışmalarımız duyan bir görevli geldi de adamı nazikçe susturmayı başardı. Helal olsun valla.

Şu odadaki dolaplara bayıldım. Burada pek belirgin çıkmamış ama o dolapların rengi de deseni de  o kadar güzeldi ki...

Güya civardaki bir iki müzeyi de gezeriz diyordum ama kara sular inmiş bacaklarım durdurdu beni. Beşiktaş'a yürüyüp ilk gençliğimi andıktan , ama ilk gençliğimde orada olmayan fast foodları mideye indirdikten sonra evimize döndük.

Müzeler de başka bir güne artık :)