Aşağıdaki yazıya Selen'in yorumunu okuyunca çocukların küçüklüğü geldi aklıma.O sıradaki halleri, kaç kelime dediler, nasıl oynuyorlardı, ne yerlerdi falan gibi bir sürü şey aklıma geliyor da kameraya çekilmiş zamanlar olmasa kendi halim ve evin halini hatırlamama imkân yok. Farkında bile değilim zira. Geçen gün seyrederken kesinlikle en yakınlar dışında kimseye gösterilmemesi gerektiğine karar verdim. Ön plan harika, gülen oynayan çocuklar, ama arka plan - ki dediğim gibi o sırada benim hiç görmediğim birşey ya da görüp de hafızamdan tamamıyla silmiş olduğum kısım- yerle bir olmuş bir ev. O sırada evimizin beş oda bir salon olduğunu belirtirsem dağınıklığın boyutları tahmin edilebilir sanırım.

Şimdiki halim prensesler gibi canım, o zamanı düşünürsek :D