Ne kadar güzel çok şanslısın benim böyle bir manzaram yok. Hülya

Anı yaşamak lazım:) Keyifli bir Aralık olsun:)

Merhabalar.
Nasıl gün doğarken bir doğum sancısı varsa, gün batarken de bir ölüm sancısı vardır. Ama gün doğarken de batarken de bize hep bir huzur vermiştir. Biz güneşin sancısını fark edemeyiz de göremeyiz de.

Güneş batarken o günkü yükünü de alır beraberinde götürür. Güneşin bir günlüğü olsaydı da okuyabilseydik. Güneşe hiçbir şey saklı kalmaz, o bütün gerçekleri görür.

Güzel bir akşam vaktinin fotoğrafı üzerine konuşulacak, söylenecek çok şey vardır da. Ayakta kalmak için mücadele verdiğimiz şu günler de böyle romantik manzaralar karşısında insanın ne gönlü, ne de kalemi oynuyor. Böyle güzel şeyler düşünebilmek için insanının yarınından emin olması gerekiyor.
Paylaşım için emeğinize ve yüreğinize sağlıklar dilerim.
Selam ve saygılarımla.

Nefis bir manzara. İnsanının uzun uzun bakası, karanlık basana dek gözlerini ufuktan ayırmaması geliyor. Güzü uğurlarken hoş bir kış geçirmenizi diliyorum:)

Aborjinler gün batımını inandıkları kutsal tanrıçanın ölmesi olarak yorumluyorlarmış. O kızıllık onun kanı olarak kabul ediliyor. Tamamen öldüğünde karanlık çöküyor. Ama her sabah yeniden doğuyor. Bu fotoğraf için uygun bir tanımlama oldu sanırım.

Fotoğraf o kadar güzel ki hiçbir şey yazmana gerek yok.