Ne çabuk geçmiş bir hafta. Daha dün yazmıştım sanki kitap yazısı :)

Bu hafta öncelikle geçen haftanın son kitabını bitirmeye çalışarak geçti.

O bitince okuma şenliğinin YKY kitapları okuma maddesini tamamlamak için elimdeki iki kitabı okudum.

İlk kitap Bilgiç'inmiş, hediye gelmiş, okudu mu bilmiyorum.

Anadolu Efsaneleri 'ni okumak hoşuma gider diye düşündüm.

Efsane deyince farklı bir şey düşünmüştüm,  mitolojiymiş.

Ben mitoloji seviyor muyum emin değilim artık. Bir sürü kıskanç ve kindar tanrının yaptığı abukluklardan içim sıkıldı. Tabi insanlardan da. Ay kendi çocuğunu pişirtip tanrılara sunan adamdan sonra tam iğrendim. Umarım Bilgiç okumamıştır bu abuk şeyi.



Diğer kitabım da Çocuk Yasası 'ydı. Aile mahkemesi yargıçı bir kadının eşiyle sorunu ve davaları vardı. Kan almayı reddettiği için tedavi olamayan 18 yaşına üç ay kalmış bir delikanlının hikâyesi ana hikâye gibi gözükse de daha bir çokları da yer alıyordu içinde.

Doğrusu kitabı sonuna kadar akıcı bir şekilde okudum ama sevdim mi emin değilim. Bir kere yerlerin uzun uzun tarifinin amacı neydi bilmiyorum. Londra sokaklarında sanki yok tarif edermiş gibi uzun gezintiler gerekli miydi?  Hayır. Ne bileyim, ana konu olan konu neden kitabın yirmide birindeydi. Kadının kocası niye gittiydi de niye döndü. Aman neyse.

Aile mahkemelerinden konu örnekleri gördüm. İkizlerin durumu ilginçti örneğin. Çocukların böylesi korunduğu bir dünya da güzel olmalı. Bizim için pek ütapik bir durum.


"Dünyaya düzgün biçimlenmiş uzuvlarının hepsi yerli yerinde gelmek, acımasız değil sevgi dolu bir anne babanın evlâdı olmak, coğrafi ya da toplumsal tesadüfler sayesinde yoksulluktan ya da savaştan kurtulmuş olmak tamamen şansa bağlıydı. Dolayısıyla rahat rahat erdemli olabilmek de."

Bu haftaki salımıza düşenler de bunlar. Şimdi yine eski maceralardan birinin devam kitabına başlıyorum ama tabii ki ilk kitapları hatırlamadığımdan (o kadar da yavaş ve özümseyerek okumaya çalışmıştım oysa) gidip onların sayfalarını karıştıracağım önce :)