Hastaneye kadar ağır adımlarla yürüdü. Bakışlarını yerden ayırmadı hiç, etrafa baksa aklına üşüşecek olan hatıralarla başa çıkacak durumda değildi.. İnsan, yaşı ilerledikçe kalabalıklaşıyor diye düşündü. Her köşe başından kendisine başka bir kendisi ekleniyor. Nerde başlayıp nerde başladığı karışıyor iyice..

-Abla, nihayet!! Bugün taburcu ediyorlardı beni, gelmeseydin ne yapardım bilmiyorum doğrusu..
- Tamam, panik yok, geldim işte. Bakayım şu yeğenlerime... Allahım, sen ne kadar büyümüşsün, sen de ne kadar küçüksün...

Kucağına tırmanmaya çalışan bebeği kollarına alıp kardeşine döndüğünde onun ne kadar yorgun ve bitkin olduğunu fark etti.

-Haydi sen uyu biraz. Bebek uyanırsa veririm kucağına.

Gözleri dolu dolu kardeşinin. Gözyaşları dökülürken dedikleri anlaşılmıyordu. Gelmeden önce düşündüklerinin hepsi silindi aklından, karşısında şımarıklığından mızıldanan birisi değil gerçekten bunalmış bir kadın vardı. Tabi lohusa hali de etkilidir bunda diye düşündü. Karnında bir yer acıdı sanki...

- Tamam, hadi yat artık. Bebeği uyandıracaksın şimdi bak.

İki minik bebekle günlerin nasıl geçtiği anlaşılmadan bir ay geride kalmıştı bile. Babasının durumu düşündüklerinden ciddi olunca annesi gelememişti yanlarına. Hâlâ bir işi var mıydı, bilemiyordu artık. Ne o arayabilmişti, ne karşıdan nerdesin diyen vardı..

Ev tam bir curcunaydı. Gece herkes uyuyup , etraf sessizleştiğinde bir koltuğa oturup kendine gelmeye çalışıyordu zaman zaman. Uykudan çalıp , gözlerini açık tutmak için uğraşarak çayını içiyordu. Tepedeki o eve duyduğu özlem de bu sıralarda çıkıyordu gün yüzüne. Sanki yüzyıllar geçmiş gibi ayrılalı. Sanki hiç geri dönemeyecekmiş gibi. Bir telefon etsem, nasılsın diye sorsam, anlar mı diye geçiyordu aklından. Anlar mı?

Hayat ne tuhaftı. Dünyanın geri kalanından uzakta, yabancı birisiyle yanyana , küçük bir kulübede yaşadığın zenginliği şehrin ortasında, sevdim dediğin adamla her türlü lüks elinin altındayken yaşayamamak.

Bebek ağlama sesi geldi içerdeki odadan, "Alsana şunu kızım, uyumaya çalışıyoruz.." söylenmesi hemen peşinden. Derin bir nefes aldı , diyecek çok şey vardı da...