He canım, aklımı oynatmama az kaldı.

Can evden kaçtı zaten. Sabah Metehan'la kitap almaya gitmesini söylediğimde mırın kırın ediyordu ama kırılan balkon sandalyesini, üzerine kırılan koltuğu onarıp, üçlü kanepenin vidalarını sıkıp yine de gıcırdamasını kesemeyip, eve gelen doğalgazcı ile gaz kaçağı arayıp, peşinden boru değiştirmesi için servis peşinde koşup, ayrıcana o arada üst komşunun kliması için birilerini ayarlamaya çalışmasının ardından evden çıkarken gözlerinde kurtuldum ifadesi vardı.. Hatta eline tutuşturduğum geri dönüşüm çöplerine bile bir şey demedi. Yani, az bir şey dedi.

Ben de nihayet salondaki masanın üzerindekileri bilgisayar odası ve çocuk odası masalarına dağıtmak suretiyle boşalttım. Çocukların çarşaflarını yıkayıp, serdim. Küçümseme küçümseme, ranzaya çarşaf sermek nasıldır yapan bilir. Üstü ayrı dert, altı ayrı.. Bir yandan evi süpürüp bir yandan elime geçen bir sürü torba, yok güzel paket kâğıdı, yok defter falan ne varsa geri dönüşüme doldurmaktayım.

Bu arada listeme eklemeler de yapmaktayım tabi. İtiraf ediyorum bitirdiklerimden çok ekliyorum.

Pikap tamire gidecek.

Udum ikiye ayrîlmak üzere, tamire gidecek.

Hâlâ bilgisayar odası bilgisayara aktarılacak kasetlerle dolu, oturup onlarla ilgilenilecek.

Fazlalık ilaçlar ve koltuk değneklerim sağlık ocağına bırakılacak.

Bir de mercimek haşladıydım, pişirebilsem ne güzel olacak.

Şimdi süpürme işine devam edeyim. Şu Tepe Home'u da arayayım, gelip gıcırdayan mobilyalarına baksınlar. Görüntü çok güzel de biraz uyduruk çıktı bu mobilyalar.

Şimdi baktım da Can benden çok iş yapmış gözüküyor. Ama ben de oturmadım valla sabahtan beri yaaa:-)