Bu sabah koşturarak gittiğim marketin elim kolu dolu kan ter içinde kalarak yaptığım geri dönüşünde, bir an yolumdaki ağaçlara, ışık vuran yapraklara baktım. Kendi kendime dedim ki "Ne kadar acelen ya da çok işin olursa olsun, bu güzelliği görmezden gelmemelisin" Ve orada o bir saniyede içime çektim bütün hayatı.

E ne duruyorsunuz, boşuna anlatmadım herhalde. Kafanızı kaldırıp güzel birşeyler bulun kendinize. Bir iki saniyeliğine de olsa hayata kaçın. O hep orada, biraz farkındalık istiyor sadece...