Hayatları müzikle geçmiş. Ülkelerinde ünlü olmuş, sonra unutulmuşlar. Derken birisi onları arayıp bulmuş. Hâlâ yaşadıklarını görünce şaşırmış. Bueno Vista Social Club olarak bir araya getirmiş.

Compay Segundo'nun 92 yaşında olduğuna inanamadım. İbrahim Ferrer de zamana meydan okuyordu. Ruben Gonzales'in parmakları piyanonun üzerinde uçuyordu. Unutulup bir köşede hayatlarını sürdürmeye çalışırken de bu kadar genç gözüküyorlar mıydı acaba diye düşündüm. Hiç sanmam. Ama insanın herşeyden umudunu keseceğini düşündüğü yıllarda yaşadıkları bana mutluluk ve yaşama sevinci verdi.

Not: Film 1999 yılında çekilmiş olduğundan haklarında bir araştırma yapmak istedim. Ne komik, türkçe sayfalarda bu saydığım insanlarla ilgili sadece ölüm haberleri bulabilmek.