Şimdi güya yediklerime dikkat ediyorum ya aklıma hep yemekli şeyler geliyor haliyle :)

Hamileyken genelde yemek konusunu abartmamaya çalıştım. Ama bir gün var ki , evlere şenlik :)

DİKKAT bu kısımdan sonrasını hamileler ve rejimdekiler okumasın, olacaklardan sorumlu değilim :)

Ben masum masum bir krep yapıp Hülya'yı çağırmıştım. O sırada o hamileliğin  9. ayında ben de 6 dayım. Dağlar gibiyiz ikimiz de. O normalde manken boyutlarındadır, bir ümidim hamileyken yanyana fotoğraf çekilip intikam almaktı ama kader izin vermedi bu zevki bana :) Neyse konuyu dağıtmayalım.

Yemeğimizi yiyip sohbet ederken Can'ın az yemekten ne anladığını bir örnekle anlatmak gafletinde bulundum. Yarım ekmek arası patates kızartması koyunca az yediğini zannetmesine güldük. Güldük ama tabi bir hamileye bundan bahsetmemem gerektiğini düşünemedim o sırada.

Ertesi gün telefonum çaldı. Arayan Hülya'ydı.

- Handan, dün aklıma ekmek arası patates kızartmasını düşürdün, şimdi gelip benimle birlikte bunu yiyeceksin !

Tabi itiraz etmeyi aklımdan bile geçiremeden kuzu kuzu gittim.

İkimize de yarım ekmek arası bir kilo patates falan kızartmıştı sanırım. Bir litrelik bir bardakta ayran. Ayrıca bunların yanında sağlıklı da olalım diye mi yoksa çok sevdiğimizden mi bilinmez birer kâse salata. Ama her birimizin kâsesi dört kişilik bir sofraya yetecek kadar.

Bir saat kadar sonra artık patlayacak şekilde sandalyelere sığmaya çalışıp, onca ekmek ve ayranın üzerine hâlâ salatalarımızı bitirmeye uğraşıyorduk.

Ben mideye böyle eziyet görmedim :D

Bu da böyle bir anıydı netekim.

İki gün sonra tartılacağım, ibre zırnık oynamamışsa, bak buraya yazıyorum, aynı tabağı hazırlamazsam kendime bana da Handan demesinler :D