7 Eylül bizim evlilik yıldönümümüz. 22 yılı geride bıraktığımız bugün neyse ki Bilgehan da sorun çıkartmadı da hep birlikte olduk.

İlk olarak uzuuuuun bir yürüyüşle İntrepid Deniz, Hava ve Uzay Müzesi 'ne gittik.

Gittiğimiz en pahalı müze buydu. Öğrenci indirimleri bile yoktu.

Neyse, daha önceden görmüş olan Can'ın karnı acıktıkca hadi çıkalım artık demelerine fazla aldırmadan Metos ile dolaştık.

Burası bir uçak gemisiydi.












İçeride bu similatör yeri vardı,  ayrıca ücrete tabii, battı balık diyerek ona da bindirdim bu ikiliyi. Babasıyla uçma deneyimini bir daha ne zaman yaşayabilir ki.


Koskocamaaan uçak gemisinin içinde dolaştık sonra.









Can'ın müzelik olduğunu görüyoruz bir kere daha :)


Uzay gemisinin içini görmeyi çok isterdim doğrusu.

Gemi ismini  Uzay Yolu'ndan almış.  Bizim Atılgan olarak bildiğimiz Enterprise :)








Nükleer bomba taşıyan ilk denizaltıymış bu. Girmeden önce birçok interaktif ve bilgilendirici panelin olduğu bölümden geçip, kuyruk bekleme kısmı eğlenceli hale geliyor.

Denizaltıya girmeden son çıkışta bir kapı yapmışlar, buradan geçemeyen girmesin diye. Çok akıllıca bir şey zira içeri girip de onunla karşılaşmak kötü olabilirdi geçemeyen birisi için.


Bakınız şekil A. Tabi benim gibi geçmiyorlar içeride. Üstte bir bar var orayı tutup atlıyorlar.


İlk burayı gördüğümde küçük gelmişti ama koğuşları görünce burası kocamanmış meğer.




En geniş yeri mutfak.


Şu ranzada en altta yatılıyor olamaz değil mi?

Gezi sonrasında açlıktan ölmekte olan erkeklerimi en yakın steakhouse a götürdüm. Can için New York et yeme yeri zaten :D


Akşam yaklaşırken hızla Times Square gittik. Zira evlilik yıldönümümüz için Broadway'den bilet almak istiyordum. İnternetten baktığımda önce 1000 dolar gibi rakamlar gördüm, yok canıııım dedim. Ama daha önceki deneyimlerimden uluslararası bilet satan bazı yerlerin abartı fiyatlarını öğrendiğimden sakince aramayı sürdürdüm.


En sonunda ucuza bilet bulma yöntemini öğrendim. Times Square 'de tckt bayiine gidip o gün oynayacak oyunlar için indirimli bilet bulunabiliyormuş.


Oyunu Metehan seçti. Geç gittiğimiz halde bilet rahat bulundu. Ve biz akşam saat 20.00 de Majestic Tiyatrosu'nun önüne geldik.


Tiyatro öyle güzeldi ki. Salon küçük olduğundan nereye bilet alırsanız alın sahneye yakınsınız. (Radyo tiyatrosu gibi dinlediğimiz ve karınca gibi silüetlerini görebildiğimiz Zorlu'nun salonuna selam olsun) 



Oyun boyunca telefon yasak, uzun zamandır bu keyfi yaşamamışım, nasıl mutlu oldum.

Ve sahne..


İnanılmaz bir şeydi Broadway müzikali izlemek. Önümüzde değişen sahnelerle, bir çatı katına çıktık bir mahzenlere indik. Dekorlar öylesine akıcı ve mükemmel değişiyorlardı ki bir an önceki rüyaymış sanki kamera çevrilmiş diğer yere geçilmiş gibi akışkan,  görmesek film hilesi diyebileceğimiz bir ortamı yaşıyorduk.

Müzik ve oyunun güzelliği de cabası.

Kendimi bir masalın içindeymiş gibi hissettim. İyi ki gitmişiz. Umarım bir gün bu yazıyı okuyan herkes bir Broadway müzikaline gidebilir. Gönülden diliyorum.