Son bir buçuk gün kalmış,  ha gayret.

Pazar günü sabahın altısında kalkıp Bilgiç'i trene bindirerek New Jersey'e arkafaşıyla buluşmaya gönderdikten sonra odaya dönüp uyumuşum.

Bugün çok fazla bir plânımız yok. Brooklyn 'de gördüğüm tarihi bir eve bakmaya gidip, sokaklarda uzun uzun yürüyüp köprüyü geçeceğiz.

Doğrusu ev şirindi ama buraya kadar sırf onun için gelmenin gereği de yokmuş.


Neyse geldik madem, şöyle bir ev de bizim olsun diye dilek dileyelim.


Hoş geldiniz, buyruuun :)



Ev sadece haftasonları açık.


İçeride burada olan İngiliz Amerikan Savaşı ile ilgili ayrıntılar, hoş interaktif panolar ve bir de zarla oynanan oyun var.


Üst katında büyük boş bir salon. Konder falan düzenleniyormuş burada.


Önce anlamasak da sonradan bir resim sergisi olduğunu fark ettik.



İlginç bir sergiydi.


Ve çıkışta başladık yürümeye.






Uzuun bir yürüyüş sonrası denize ulaştık.


Köprüyü yürüsek mi yürümesek mi, çok mu uzun,  başından fotoğraf çektirip dönsek mi şeklinde geçti ama neyse Metehan ne kadar uzun olabilir canım diyerek yürümek istediği için o güzel Brooklyn Köprüsü 'nü yürüyerek geçtik. İyi ki de öyle yapmışız. Yanız yaya trafiğinden adım atmak o kadar zordu ki.




Kalabalık olsaydı durup uzun uzun tadını çıkartırdım bu manzaraların sanırım.






Ve yeniden Manhattan.


Burada Harry ile Sally Tanışınca filminin meşhur sahnesinin olduğu restorana gidecektik.


Bilşn bakalım neyle gittik.


Hahaha, acıkmış ve artık yürümek istemeyen Can pozu :D


Ama metro durağı ile gideceğimiz yerin ortasında bir yerdeyiz. Uber çağırmaya ne gerek var canıım, yürürüz işte. Hem bak Konfüçyus Amca ve Çin mahallesini göremezdik aksi halde.


Sonunda geldik. Gerçi gelmekle de bitmedi yorgunluk yarım saat de yiyecekleri almak sürdü. Neyse o işi erkeklerim hallettiler ben masayı tuttum.


Acı bir gerçek var ki canlarım, milletin iki kişiye yeter,  çok büyük dedikleri bu sandviç bizi anca doyurdu.

Açıkça ve utanarak itiraf ediyorum ki ben hiç bir porsiyonu çok büyük bulmadım, hepsini afiyetle mideye indirdim :D

Ama kahvaltı dışında tek öğün yedim bak çoğunlukla. 


Eh bu yorucu, bol yürüyüşlü gün de bir çayı hakketmişti artık.

Ertesi gün eve dönüş günü.

Odada çantaları toparlama işini geceden halledebilirsek sabah biraz daha gezeriz belki.

Ay hâlâ gezmek diyor kadın :D