Mağara çıkışı pek de beğenmediğimiz bir sahilde kendimizi denize atıp günün yorgunluğunu bıraktıktan sonra geri dönerken gözüm batan güneşteydi.

Geçen sene Bozcaada 'da denizden batmasını izlemek için gittiğimiz gün bora çıkmıştı, toz bulutu dışında bir şey çekememiştim.


Batmasına yarım saat vardı.


İç kısımlara girmeden önceki son manzaralı yerde arabayı durdurduk. Çocuklar içeride müzik ve oyunlarıyla ilgilenirken biz arabanın arkasındaki sandalyelerimizi çıkartıp yarım saat oturduk.


Kayalara vuran dalgaların sesi,  deniz ve yeşil kokusu, içeriden oğluşların keyifli mırıltıları, yanımda elimi tutan Can...


Sadece oturduk ve izledik.






Ertesi gün yine huzur, tazelik ve yepyeni umutlarla doğacağını bilerek güneşi yolcu ettik.

Yarın devam ederiz artık :)