Havluların üzerinde işlenmiş şeyleri sevmem. Kenarlarına örülmüş şeyleri de. Sonra yıkandığında uğraş dur açmak için. Hele bir ara modası olan pullu havlulara hiç mana veremedim, yüz falan silinemeyecekse ne işe yarayacak ki o.

Yastıkların üzerinde de pullar, düğmeler sevmem. Evet dekoratif özelliği de var ama yastıklarıma başımı yaslamak öncelikli isteğim.

Yerlere kadar camlara bakınca sadece silinecek daha çok satıh görüyorum.

Balkonları camekana çevirmeyi balkonun ruhuna aykırı bulmaktayım. Oraya çıktığımda dışarıda olmalıyım içeride değil.

Düz cam duşakabinlere bakması bile tüylerimi diken diken yapıyor. Üzerindeki su lekelerini sil sil bitmez.

Vazo alırken içine elimin sığmasına dikkat ederim. Altı geniş ağzı bit kadar olanların temizlenmesi bir dert.

Sürahi bakarken de en hafifini ararım. Cam ve kalın olup da daha boşken zor kaldırdıklarım su koyduğumda ne hale gelecek?

Tabaklarım beyaz çoğunlukla. Yemeği en güzel gösteren o. Üstelik sofranın gereksizce karışık olmasını engelliyor.

Sofraya mum koymak istersem elektronik olanları tercih ediyorum salataya uzanmaya çalışırken kolumu yakmak işime gelmiyor.

Mutfak havlularım ve masa örtülerim de çoğunlukla beyaz, çamaşır suyuna koymam gerekebilir her an diye.

Çay fincanlarım ince porselen olmalı, seramik kalın şeylerin kenarından akan içecek izi sinir bozucu.

Halılar uzun tüylü olmamalı. İçine giren şey bir daha çıkmıyor asla. Shaggy halı almak gafletinde bulunmuştum da bir kere.  Bir saat süpürdükten sonra havalansın diye balkon demirine astığımda aşağı düşen kırıntıları gördüğüm an benim için bitti.

Perdeler de ütü istememeli. Ne yazık ki ben saatlerce ütü yapıyorum, hiç aklıma gelmemiş alırken.

Kıyafetlere gelirsek sentetik olmamalı, daha evden çıkarken kırışmamalı, içinde rahat ve mutlu olmalıyım. Benim bedenime göre olmalı, moda diye ucube hale gelmemeliyim.

Ayakkabılarımı topuksuz ve rahat  bakarım yürümeyi seviyorum çünkü.

Aman çok uzadı.

Ehli keyif biriyim vesselam, zamanımı ve enerjimi eşyalara harcamak istemiyorum :)