Ölen masum canlar için
Birilerinin elinde oyuncak olduğumuz için
Gözleri doymayan insanlarca beş paraya satıldığımız için
Nereye baksam oyunlar ve dolaplar döndüğü için
Çocuklarımız korku ve endişe yaşadığı için
Mutlu ve huzurlu anlarımda suçluluk duyduğum için
Bir Allahın kuluna güvenim kalmadığı için
Ormanlar kesilip, gökdelenler çıkıp, nefes alacak alan bırakılmadığı için
Abuk subuk düşünen abuk subuk konuşan insanların arasında Mars'tan gelmiş gibi hissettiğim için
Kendimizin konuşup kendimizin dinlediği mecralarda boş konuşmak dışında bir şey yapmadığımız için
Bu kadar yapayalnız hissettiğimiz için
Üç kişi bir araya gelip de kucaklaşamadığımız için
Gururla bayram kutlayamadığımız Atama bakacak yüzümüz olmadığı için
Ne olursa olsun herkes kemikleşmiş düşüncesine sarıldığı, diğerlerini suçladığı için
Türkiyeli gibi abuk bir kavram çıktığı için
Harika bir coğrafyadaki ülkemizde neler neler yapılabilecekken durup durduğumuz için
Üretmeden tüketmeye çalıştığımız şişirilmiş ekonomimiz için
Musluktan akan suyun elektriğin dünya kaynaklarından gittiğini hiç düşünmediğimiz için
Her köşede başka bir iç sıkıcı şey bizi beklediği için
Bir sene önceki ders kitaplarını bir sene sonra kullanamayacağımız hale gelen abuk eğitim sistemimiz için
Sürekli başımızı  devekuşu gibi kuma gömdüğümüz için
İnsanların içindeki kin hiç bitmediği için
Kurunun yanında yaş da yandığı için
Hayat bu kadar güzelken manasız şeyler yüzünden bu kadar zor ve çetrefilli bir hale getirildiği için
Avaz avaz bağırıp ağlamak istediğim için
Yarınımın ne olacağını bilmediğim için
Bu güzel pazar sabahında oturup bunları düşündüğüm için
Ama sadece düşünüp kılımı kıpırdatmadığım için

Çok kızgınım çok!