Kızın biri Avusturalya'da çölü de geçip denize ulaşacağı uzun bir yol plânlıyor kendine. Üç deveye ihtiyacı var, bunun için deve çiftliklerinde çalışıyor, ehlileştirmeyi öğreniyor, köpeğiyle yaşıyor, kamp kurarak. En sonunda bütün gerekenleri tamamlayıp yola çıkıyor.

1977`de geçen gerçek bir hayat hikâyesi. Yollar, çöller, ıssızlık, herşeyden kopma hissi beni hep cezbetmiştir. Bir de isteklerinin peşinden gitmeye kararlı kişilere hayranım.  Gerçi bu yolculuğu elimde fotoğraf makinam olmadan sırf gitmiş olmak için gider miydim bilmiyorum bak:-)

Filmi keyifle seyrettim. Yalnız bir ara çok vahim bir durumda olduğumu fark edip üzüldüm.

Kız koskoca çölde tek başına giderken ne zaman birileri çıksa karşısına, hah şimdi başına bir şey gelecek, kesin eşyalarını çalacaklar, kıza saldıracaklar modunda izlemişim. Oysa güya benim ülkemde misafirperver, elindekini bölüşen, yardımsever insanlar yaşaması gerekiyordu, tüm film boyunca aklıma gelen felâket senaryolarına bakılırsa pööh, berbat bir durumdayız biz....

Sonuçta hanım kızımız neyse ki Anadolu'yu katetme hayalini kurmamıştı da mutlu sona ulaştı.

Filmle ilgili yazı için buraya tık tık:-)