Kişilik parçalanması yaşarsam hiç şaşırmayacağım artık. İkisini de ben mi doğurdum bu çocukların diye hayretle bakıyorum bazen. Denizde konuşmalar aynen şöyle gelişiyor:
-Metehan oğlum gel buraya , bak fazla derin değil, dizine kadar gelen yerde yüzme öğrenemezsin ki. Haydi.Oğlum bırakmıyorum elini, tehlikeli bir şey yapar mıyım ben?
-Bilgehan gelme… Oğlum dur gidemezsin sen babanın yanına. Bırakamam elini, batarsın sonra. Al bak bıraktım. Hey tanrım hiç umursamıyor. Mayondan tutayım bari.
Bir gün ipe sapa gelmez tutarsız şeyler yazarsam, sebebi sırf sevimli afacanlarımdır, bu böyle biline.