Sabah sporundan döndüğünde çoğunlukla Sin'e rastlıyordu salonda. Genelde kulaklıkları takılı, müziğini dinleyip kendisine yaptığı bitki çayını içiyor oluyordu. . Birbirlerine gülümseyerek selâm verip önlerine dönüyorlardı. Asıl sesler Hae ve Teu kalkınca onların birbirleriyle sohbetiyle başlıyordu. Aja gelince de sesler ayyuka çıkıyordu. O sırada Yeu yürüyüşten dönüp Dal ve Eol'u uyandırmaya gidiyor, Dal uyku sersemi, Eol ise  hâlâ uyuyarak odaya giriyorlardı.  Kalkılması gereken son dakikaya kadar kimse Sal'a dokunmuyordu. 

......

Yaşam bir şekilde düzenini bulmuştu.

Sabahları erkenden kalkıp mutfağa kahvaltı hazırlamaya gidiyordu. Çayı demliyordu önce. Kahve makinasını kullanmayı öğrenmişti, onu çalıştırıyordu. Evde kalan kadınlar ve çocuklar yavaş yavaş uyanmaya başlıyorlardı o sofrayı hazırlarken. Küçük bir yerdi burası, kalan on on beş kişi vardı. Hepsinin de hem çok benzer hem de dünyalar kadar farklı hikâyeleri. Bazıları hiç konuşmazdı bazıları da susmak bilmiyorlardı. Sanki susarlarsa bir karanlığa yuvarlanacak gibiydiler . Kendisi neydi bilmiyordu. Ne olacağını da bilmiyordu ama arkasına bakmadan yaşamaya geçeceği günleri bekliyordu özlemle. Beklemekle olmaz diyen İna'nın sesini duyar gibi oldu çayını koyarken. Sen kalkıp yürümeye başlamadıkça yollar sana gelmez. Ama yürümeye başlarsan açılır önüne hiç aklında bile olmayan yollar.. 

Diğer bölümler için tıkla.