Sabahın altısı. Sanırım Bilgehan okula gitmeyeceğim demişti onun için onu uyandırmak için beklememe gerek yok aslında ama bu sessiz saatler hoşuma gidiyor.

Bu sene gece on iki gibi yatıp dört gibi sahura kalkıyorum. İlk gün daha geç kalkmıştım ama ben ayalamadan ezan okununca biraz daha öne çektim. Bilgehan'ı sekize doğru yolcu edip tekrar yatıyorum. 

Sabah yürüyüşüne de çıkmıştım ilk bir iki gün ama kırk yılda bir giydiğim spor ayakkabısı olmayan ayakkabı topuğumu vurduğundan şimdilik evden dışarı çıkmıyorum. İlk gün vurdu, ertesi gün yürümeye kalkınca kan içinde kaldı. Vakti zamanında topuğumu kütüphaneli divanda sürtüp ( Kütüphaneli divanları hatırlayanınız varsa, kesin topuğunu bir kere halletmiştir kenarında :D) ( Sahi ya, ne kullanışlı şeylerdi onlar, koltuk olur yatak olur, kütüphanesi, kapaklı dolabı olur, altı da baza. Niye yok ki şimdi ?) sonrasında o ince sıyrık mikrop kapınca bir hafta ayağının üzerine basamamış biri olarak tırsmış da olabilirim tabi.

Ayakkabı da şuydu ha, hani topuklu, sert bişi felan sanılmasın.

İşte böyle.

Metehan bana yüzlerce fotoğraf yolladı. Sakuralardan video hazırladım.