Tekrar tekrar sıkılmadan izlediğim filmlerden.

Bilemiyorum neden bu kadar sevdim.

Baba kız ilişkisi mi beni bu kadar etkileyen?

Kızın kendisini bırakıp babasına adaması mı, babanın kaybolan muhakemesi mi?

Ya da oyuncularını sevmem mi? Yoksa matematik mi?

Bilmiyorum.

Zaten filmleri aklımla ve mantığımla değil yüreğime dokunmalarıyla beğeniyorum sanırım. Onların alt mesajları üst mesajlarını anlamak değil sadece hissetmeyi seviyorum.

-Deli insanlar oturup deli olup olmadıklarını merak etmezler.
-Etmezler mi?
-Tabi ki hayır. Yapacakları çok daha iyi şeyleri vardır. Deliysen bunun en iyi göstergelerinden biri "Ben deli miyim?" sorusunu sormamandır.
-Cevap evet olsa bile mi?
-Deliler soru sormazlar...