Bayram çocuğu ellerimizi öptü, harçlıkları topladı ve tabii ki harcadı :)

Annesi de çok şık ve zarif bir hediye aldı :) ( Emel Yengemin ellerine sağlık, çok beğendim:)


Üzerine bayram şekeri niyetine magnum mağazası görüp kendi istediği gibi yaptırıp yedi :)


Uzaklardaki ağabey de bayramda boş kalmadı. Kendisine bayram hediyesi olarak bilgisayar oyunu satın alıp mutlu oldu.

Haa bu arada bloğuna nihayet izleyiciler kısmı koymuş,ona  bayram şekeri vermek niyetine gidip izleyici olun anacım :) ( Tıkla:)

Bu sabah bu sefer yeğenlerle kahvaltı yapıldı. Babamız sadece bugün evde, yarın gidiyor. Biz de birlikte vakit geçireceğiz. Mezarüstü ziyaretine gidip sevdiklerimizi göreceğiz. Babam, dayım, büyük dayım, anneannem hepsine çiçekler gidecek.

Kurbanımız her zamanki gibi Mehmetçik Vakfı tarafından kesildi. Mesajları geldi. İhtiyacı olanlara gider inşallah.  Biliyorum kimileri et yerine başka ihtiyaçlar karşılansa diye düşünüyor.  Ben de şöyle düşünüyorum.  Başka şeylere zorunluluktan muhakkak bir çözüm bulunuyor ama çok pahalı olduğundan sıra hiç ete gelmeyebilir. Kurban kesilmesi ile ilgili bir sorunum yok ama kurban kestik diyerek bütün etleri dondurucuya koyanlara diyecek lafım var. Ona kurban kesmek değil eve et almak denir..

Neyse konu nereye geldi...

Bayramların ailemizde ritüelleri var. Bunlar of puf diyerek değil gerçekten her zaman vakit bulamadığımız ziyaretleri,  konuşmaları yapmanın mutluluğuyla yapılan şeyler. İstiyorum ki çocuklarım da benim gibi eski bayramları hiç unutmasınlar. El öpmenin, karnı ağrıyana kadar şeker yemenin, ellerinde torbalar şeler toplamaya gitmenin,  hep birlikte oturulan kalabalık sofraların, mezarlıklarda çiçek bırakmanın,  dua etmenin,  oyuncakçıya uğrama sırasını sabırsızlıkla beklemenin yüreklerindeki sıcaklığımı hep hatırlasınlat. Bayram sıradan bir tatil günü olmasın sadece.

Hayat, günlük koşuşturmalarda çılgınca akarken sonunda elimizde kalan bir demet sımsıcak hatıradan başka ne var ki...