Nisan 15, 2009
Sevgili Özii bana bu ödülü vermiş. Teşekkür ediyorum.
Şu sıralarda yazı yazma işinde keyifsiz günlerdeyim. Kendi kendime neden hâlâ yazmaya uğraşıyorum diye düşünüyorum bazen. Aslında başlarken çok farklı duygular içindeydim. Temizlik yaptım, rejime başladım gibi günlük şeylerden bahsetmeyi düşünmüyordum. Onları yazdığım çoklarca günlüklerim var zaten dolaplarımı dolduran. (Bir gün yakacağım sanırım hepsini, içlerinde dişe değer hiçbirşey yok) Ama şimdi farkediyorum da bu konular çıktığında geriye pek fazla ben kalmamış. İşin komik tarafı bir tarafın hâlâ yazmalısın diyor. Yazacak birşeylerin var senin. Muhakkak yazmalı, bırakmamalısın. Yazmak mutluluk varan harika şeylerden biri, ama kalemi eline alıp da söyleyecek birşeyi olmamak moral bozucu.
Neyse işte öyle negatif bir günümde geldi bu ödül. Kendimi ne smart ne de blogger hissediyorum aslında :)
Gelecek ay tam 4 yılı geride bırakmış olacağım. İçimden gelen artık yazma seslerine cevap vermememin tek sebebi ne zaman artık yazmayacağım desem kafama doluşan yazılacak şeyler :) Onun için bir adım daha atıp duruyorum. Belki bir gün çıkacak ağzımdaki bakla, harbiden güzel birşeyler yazacağım, kim bilir? Zaten kırk yaşıma geldim, hâlâ büyüyünce ne olacaksın sorusuna cevap bulabilmiş de değilim :)
Konu gene saptı, ben de bu ödülü başladığımızdan beri 1.815.927 tane blog açmayı başarmış olan Aylinim balıma (arada susar ama konuştuğunda her daim söyleyecek güzel sözleri vardır), şifresini unuttuğumdan dolayı yenisini hazırlamam şart olan canım annemin bloğu Pervaneler'e , son zamanlarda pek fazla sesi soluğu çıkmayan Zehraaaa'ya , bir zamanlar sabah günaydınlarımı aldığım Nilüfer'e, hâlâ internet bağlatmamış olup beni kızdıran Katre'ye veriyorum.
İşte böyle.
6 Yorum yap
Yazmak ,uzun süre önce bıraktığım birşeydi biliyorsun ,yazamadım ,yazsam birşeyler yok olacakmış gibi geldi,sonra bir baktım ki yazmasam da geçip gittiler ,sonuçta sadece bir tek yazmak kalmış aslında elimde ,onu da derin kuyulara hapsetmişim,arada sırada cebimden çıkarıp koklayıp sarmalayıp yerine koysam da ,haksızlık ettiğimi her gün düşünmüyor değilim ,
YanıtlaSilkızım yaz ...Benim için yaz...denize 0 kilometre oturduğumuz yer için yaz,ya da uzun sessiz sohbetlerimiz için yaz,denizdeki martılar için,geride birşey bırakmak için değil ,yaşarken mutlu olmak için yaz...Yazmak bizi biz yapan şeyken yaz...gerisi hikaye
any
Ha bi de ben büyüyünce yaşlı olacağım...
YanıtlaSilOğluşumun cevabı buydu
Teşekkürler Handancım...Yazacak çok şeyimiz var, belkide çoğu kelimelerle ifade edilemeyecek kadar üzücü yada sevindirici ...
YanıtlaSilBiz yine de de kötünün iyisini aktarıyoruz , gönlümüzden ne geçerse . Bu da bize yeter...
bencede yazmalısın :) hepimiz yazmalıyız, en güzel yazılar hiçbirşey yazamıyorum dediğinde çıkıyor :) yaz şekerim, yoksa biz ne okuyacağız :) ileride yapacağım bebeğim için senin parti önerilerine ihtiyacım var biliyorsun :) öyle kaçış yok hani :))
YanıtlaSilİlk kez blog yazıyorum diye bi ödül aldım. O ödülü de en keyifsiz olduğum ve blogumu (yine!) kapattığım günde aldım. Allah beni nası bilirse öyle yapsın... ehehe.. Teşekkürler Hendenim..
YanıtlaSilÇekildi bencamin. Yoksa sebastian mıydım? :0))
:) Ben seni sbs derdi sardığında göreceğim. Sanırım biraz internetsiz yaşayabiliriz . Kimseye söyleme ben herkes yatınca bağlanıcam internete, gizlice:D
YanıtlaSilÖdül için teşekkürler, çok hislendim:)Ağlamaya gidiyorum...