Bir elimde Cif bir elimde bez önüme ne gelirse cifliyorum bugünlerde. Dolap kapakları, yatak başları, masalar, kütüphaneler , herşey.
Bahar temizliği güya ama benimkisi yaz geldiğinde ancak bitmiş olacak bende bu rahatlık varken. Okuldayken nasıl yarım saatten uzun süre ders çalışamayıp ha babam mola veriyordumsa şimdi de aynı durumdayım. Hele de dolap içleri dökülüyorsa. "Aaa 1980 lerden bir Hey dergisi", " Bilmemkaç yılının günlüğü" derken saatler geçiyor ben elimdekileri okumaktan birşey yapamamış oluyorum.

Evelsi gün tüm dağınıklığın arasında bu küçük defter geçti elime. Hemen hatırladım. İlkokul öğretmenim rahmetli Sevgi Akın hasta olduğunu öğrendiğinde anneme getirip vermiş bu defteri. İlkokul beşinci sınıfta karakter tanımlama ile ilgili yapılan bir çalışma defterciği. Bütün sınıf benim karakterimi tanımlamış :) Defterin hazırlandığı zamanı hatırlamıyorum. Ama o sırada kimlerle küs ve kavgalı olduğum hemen belli :)

Çocukluğun bütün içtenliği ve açıksözlülüğüyle yazılmış satırlar o kadar güzel ki :)

Şimdi böyle bir defteri versek çevremizdekilere böyle rahat ve içten yazılabilir mi acaba diye düşünmeden geçemiyor insan. Şüphesiz gerçek duygular söylenmeden nazik ve mesafeli yazılar olur çoğusu .
Otuz kişinin yazdıklarında bir ortak nokta bakarsak. Çalışkanmışım, temizmişim ve şımarıkmışım arkadaşlar. He canım öyleyimdir valla :D

Herkese günaydın.