Ailece evden çıktığımız zamanlar instagrama yazmıyorum genelde, kimin göreceği belli olmaz diyerek. Dolayısıyla tatile gideceğimizi kimse orada görmediğinden deprem sonrası telefon edip mesaj yazan çok oldu, sağ olsunlar.

Şansıma Kürşad İstanbul'daydı. Aksi halde hemen annemin yanına dönmek için koştururdum ihtimal. Bizim mahalle ve evler 99 depremini atlatmış, sağlam yerler çok şükür. Binalarımız da en fazla dört katlı. 

Çarşamba günü Türk Yıldızları ile geçti. Can eski uçağını görünce mutlu oldu. Çocuklara uzun uzun anlattı. Bence gezinin en güzel yanı baba ve oğullarının bu sohbetleriydi.

Perşembe sabahı önce kuzenime uğradık.

Oradan da Can'ın ablasına  geçtik. Koltukta uyuklarken bu beyefendinin teşrifleri ile kalktım :)

 Öğleden sonra da uçağımıza binip geri döndük.

Can yeni plânlar yapmaya başlamıştı ama bir müddet anti sosyal patates çuvalı gibi yatmam gerektiğini söyledim. Sürekli insanlarla üç gün geçirince yorulmuşum :D

Yeni telefonumun kamerası hiç fena değil, ha :) Gösteri gerçekten çok güzeldi.