Çocuklarım pasta olmuşlar. Boğazları acıyor. Ateş ölçüp duruyoruz. Bir yandan ay sonuna kadar yetişecek proje ödevleri var onun sıkıntısı içimde.

Ateşim var diyen Metos'a o kadara ateş denmez hepimizde olabilir diye gösterirken benimkinin 38 e yaklaşıp hepsininkinden yüksek olduğunu fark ettim. Ha ha ha :D

Baba sağlık muayenesini de geçti. Bir onbeş gün daha beklemek gözüküyor ufukta. Artık geç olsun da güç olmasın sözüne bile gıcık kapmış durumdayım. Neyse bu konu sinirimi bozuyor.

Canım yemek falan yapmak istemiyor.

Blogların hâlâ açılmamasına gıcık kapmış durumdayım.

İnsanlıkla ilgili hiç olumlu bir düşüncem yok.

 Kafamın içinde dolaşıp duran düşünceleri dinlemek istemiyorum.

İşte tüm bu nedenlerden ötürü yazasım gelmiyor :)




Herkese günaydın.