"Çıplak ayakla dolaşmayın!"

"Oğlum konuşma da yemeğini ye artık."

" Aşağıda da oturanlar var , yavaş olun"

" Abine vurmasana oğlum!"

"Ödevine dön"

"Elini ağzından çek"

"Kumandayı ağzından çek"

"Ellerinizi yıkadınız mı?"

"Yediğiniz aburcuburların paketleri yerde ne arıyor?"

"Ayakkabılar yerineee"

"Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!!!!!"

demekten ben sıkıldım ama en ufak bir ilerleme yok bu konularda.

Bir de her uyandığımda gidip yere düşmüş, ayak dibine atılmış yorganları yeniden üstlerine örtmeyeceğim artık.

Sakinleştirici hap mı kullansam diye ciddi ciddi düşünmüyor değilim. Çünki evde her daim çınlayan sesimden ben nefret ettim artık.