Belki de çocukları yatırır yatırmaz yürüyüşe çıksaydım dün geceyi mışıl mışıl uyuyarak geçirebilirdim, kim bilir.. Bense tembellik edip televizyonun karşısında oturup kaldım.. Dizifilmler bitti, şarkılardan fal tutmaya başladım.. Eh bu yaşta insan şarkılardan ne falı tutar? Bundan sonraki şarkı sevdiğim bir şarkıysa 3 kilo vereceğim, hayalimdeki kafeyi birgün açacağım, çocuklar hemen iyi olacak gibi heyecan dolu konularda gerekli bilgileri aldım. Gerçi bu fal tutma işinde çok sinirlendiğim bir olay var ki sadece bana mı oluyor herkese de olur mu bilmem.. Ne zaman sonraki şarkıdan birşey dilesem, hemen reklamlar geliyor.. Bana verilmeye çalışan gizli bir mesaj mı var acaba ? Burada boş boş oturup fala bakacağına spor yap kiloları ancak öyle verebilirsin gibi bir mesaj. Neyse olay kilo sorununa doğru kayıyor ki hemen uykusuzluğa geri dönüş yapıyorum.
Aslında geceleri rahat uyuyan bir insanım ama uyuyamadım işte dün gece.. En son vazgeçip kalktığımda saat 02:00 idi. Mutfağa gittim, bulaşık makinası boşalttım, patates soydum , soğan doğradım. Bir saat sonra artık uyuyacağımdan emin yatağa döndüm.. O da ne? Gün boyu aklıma gelmeyen bütün konular kafamın içinde dolanıyor, kelimeler cümlelere dönüşüyor, nefis yazılar yazıyorum yattığım yerden.. Gündüz bilgisayarın başında o kadar boş boş baktıktan sonra, gece benimle alay ediyor gibi düşünceler berrak, cıvıl cıvıl, kıpır kıpır. Haydi.. Üşenmeden yeniden kalkıp defterini bulursun, aklına gelenleri not alırsın. Bildiğim birşey var ki zira bu düşünceler sabaha kalmaz, günün ilk ışıklarıyla kaybolup giderler.. Yakaladım hepsini birer birer, mutlu mesut.
Eh, ben uykusuz kaldım ama en azından yazacak yazılarım var artık. Sabaha eminim enerjiyle uyanacağım.