Bana Benim Uğraştıklarım Yetiyordu

Bu aralar çok gerginim. Tatilde bile rahatlatamadım kendimi. Vücudum dinlendi çok şükür ama içimi darlayan şeyler azalmadı. Ben kendimi âna odaklayayım dedikçe kaçışan karafatmalar gibi dağıldılar her köşeye düşünceler .

Geldiğimden beri çözümlemeye çalışıyorum kendimi. Sonunda en çok beni deli edenin annemin evinin tadilatı olduğunu anladım.

Annem küçük bir apartmanda oturuyor. Üç daire bir komşumuzun, iki daire bir diğerinin, çatıda bir ofis bir de biz.  Ve komşuların hepsi annem dışında birbirlerine diş bilemekteler. Daha doğrusu üç daire sahibi hatun kimseyle düzgün geçinemiyor.

İşin komiği ben çocukken burada bambaşka insanlar otururlardı, hepsi manyaktı, birbirleriyle kavgalılardı, bir bizimkiler hepsiyle geçinirlerdi :D

Apartman en az atmış yıllık. Ev sahibi kendi oturmak için yaptığından sağlam inşa edilmiş . Duvara çivi çakamazdık. Ama tabi tadilat istiyor. 

Annem yılların alışkanlığı ile orada yaşıyor, evi kentsel dönüşüme sokmak akıllarından geçse de komşularımız bizim için imkânsız dememi anlayışla karşıladılar çok şükür. Yaş ilerledikçe evinden çıkanların yaşadıklarını gördüğümüzden kardeşimin de benim de en büyük dileğimiz annemin oradan ayrılmaması. Zaten sokağın bir ucunda o yaşıyor, iki sokak yukarıda da ben. 

Neyse , sözü çok uzattım. Tadilat konusunda hemfikir olundu, herkes yapılması gerekenleri sıraladı. Yıllardır birbiriyle kavgalı olan iki aile bir araya gelip bu toplantılar yapıldı. Amma velâkin bizim S ablanın ustaları pek nazlı, geliriz gelmeyiz , boyatmazsanız gelmeyiz falan gibi bilimum tafradalar. Başkasını bulsak o tatmin olmuyor, kurtulamayacağız dilinden. Ama kimse apartmanı boyatmak istemiyor (kendisi de dahil olmak üzere) zira apartman püskürtmeli bir taşla kaplı zaten boyanmıyormuş. Gelgelelim ustalar asıl parayı boyadan kazanacağız diye gelmem moduna girmişler. Çatıyı başka ustaya emanet edemeyen S abla da onlara hayır diyemiyor. Bu arada kimseye ditek bir şey söylemeyip her şeyi bana paslıyor söyleyeyim diye zira biliyor ki bana karşı çıkmaları ona karşı çıkmalarından zor. Ay anacım şiştim ben. Bu arada boyacı da benim evimi boyayan adam. Evi bitirmeden gittiydi en son Can'la ben boyadıydık. Bir görseniz evimin duvarlarını sıvası abuk, boyası abuk. 

Şu gerilimi üzerimden atmam gerek. 

Bir WhatsApp grubu oluşturayım diyorum, acaba birbirlerine girerler mi oradan diye açmadım.

Her derdim bitti bunların işleri kaldı başıma. Ona gerilip duruyorum. Hayır en kötü ne olabilir. Hepsi birbirine girer, iş iptal olur. Zaten benim tek derdim yukarıdaki terastan sızan su, gidip onu yaptırırım olur biter.

Ne bu yaa.

Neyse, geçti geçti. Bu işler benim korktuğum gibi olmayacak , her iş tıkır tıkır gidecek...