Çantama dört kitap atmıştım iki buçuğunu okuyup döndüm.

Ama Ölü Canlar üç yüz sayfa gözükmekle birlikte ufacık yazıları ve tıkış tıkış sayfalarıyla okuyup okuyup bitiremediğim bir kitap oldu, ondan :)

Rus yazarları ne kadar sevdiğimi hatırlattı bana kitap.

Aslında bu bir üçlemenin ilk kitabıymış,  Rusya'nın olumsuz yanına bakan yazar diğer kitabında da olumlu taraflarını ele almış ama hepsini yakmaya kalkınca elimizde bir tek bu kalmış.

Bunun sonu da biraz oldu bittiye gelmiş fibi hissettiğimden acaba o kısım da biraz yandı mı diye düşünmedim değil :)






Çok uzun sürse de keyifle okuyup kendimi Rusya'da buldum :)


Onun peşinden bu kitap iyi gitti. Anlatımı güzel, hikâye sürükleyici ve meraklandırıcı.


Başladığım gibi bitirmişim.



Butimar'ı aldım sonra. Tuhaf bir şekilde Kars bu kitabı okumak için tam yeri oldu. Rus işgali zamanlarında geçen hikâyeye daha uygun neresi olabilirdi ki.











Dönüp tekrar okuduğum cümleleri çok oldu ama bu son alıntı en sevdiğim.

Dün bitirebildim bu kitabı da.

Eh, bir yandan gezip tozarken, gene iyi okumuşum, değil mi :)

Şimdi Thomas Mann ile tanışacağız, bakalım elektrik alacak mıyız birbirimizden :)