Biraz eski, biraz yeni

Sokaklardan biri Çıfıt Çarşısı.

Osmanlı'da her şeyin kendine has bir dükkânı varken Yahudiler geldiğinde içinde herşeyin olduğu dükkânlar açmışlar. Yahudilere Çıfıt deniyormuş Osmanlı'da, işte Çıfıt Çarşısı da buradan çıkmış.

Bizi lokantaya götüren ayakkabıcı amca. Bizim gibiler kalmadı pek diyor.


Sokaklarda insan kendisini kaybediyor.


Bir bakıyorsun çocukluğunun sokağı gibi, bir bakıyorsun yanında bambaşka bir dünya var.


Evler yine keza.


Yeninin içinde de eski gizli.

Otuz beş yıllık arkadaşlarla dolaşırken yeni eski karışmışken her bir köşebaşında bambaşka duygular.


Ara ara güneş çıktıkça bir anda büyülü bir manzara..


Sokağın içinde ayna, aynanın içinde sokak.


Ne çok ayrıntı var içinde kaybolacak.


Gelin şurada bir çay molası verelim.


Çayın yanında manzara nasıl da güzel gider.


Biz birbirimize, eski yeniye, geçmiş geleceğe sarmaşık.




Sanırım sokaklardaki bütün yıkık evleri çektim. Bir varmış bir yokmuş olurlarsa hatıraları kalsın bir köşede diyerek.


Altın Makas.  Kimler geldi kimler gitti.


Her sokak başka bir tablo, başka bir hikâye.


Girsem bütün dükkânlara, otursam sohbet etsem içerde.



Işık oyunları nasıl da güzel.


Çatı oluklarında çimler mi var :) Ah neden olmasın burası masal gibi.


Bak, sence de öyle değil mi?


Şu cumbalı evde otur dinlen biraz. Ya da diğerinde sardunyaların arasında soluklan. Daha dolaşılacak çook yer var.