Bayramın ilk günü klasik rotamızı izledik. Annemde kahvaltı, mezarüstünde babam, dayım, anneannem, büyük dayım ve büyükanneannem ziyareti ve oradan da Emel Yengem.  Bayram ritüellerimizi seviyorum :) En çok da çocuklarım büyüdüklerinde hatırlayacakları bayramlar olacağını düşünmek mutlu ediyor beni.

Can'ın sadece iki gün tatili vardı bayramda. Ankara'da oturan ağabeyini ziyarete karar verdik.

Pek akıl kârı değildi yaptığımız ama zaten arada çılgınlık yapmadıktan sonra hayat dediğin ne sıradan birşeydir ki.

Dün sabah altı buçuk gibi yola çıktık. Saat onda kahvaltıda onlardaydık. Yeğenleri de gelmişlerdi. Kalabalıkta bayram keyfi yaptık.

Bu öğlen yola çıkmadan uğramak istediğim yere de gittik. Babaannemle halamın mezarları. Senelerdir gidememiştim internetten yerleri ve krokilerini bulunca çok mutlu oldum. Biraz arasak da en sonunda başardık. Gidip yabani otlarını ayıklayıp yıkamak onları gerçekten ziyaret etmişim gibi mutlu etti beni.

Şu anda eve girdik. Üzerimden tır geçmiş sanki. Neyse daha yarın gideceğim bir ev daha var. Şimdiden hazırlanmış bekliyordur bizi :)

Yanlarına gidemeseniz de sevdiklerinizi arayıp seslerini duymayı ihmal etmeyin diyerek ayrılırken annemin şiiriyle başbaşa bırakıyorum sizi.

Bayramda Karacaahmet

Mezarlıklar korkunç,
Mezarlıklar ıssız,
Mezarlıklar sessiz gelirdi bana
Önceleri...

Mezarlıklar dolu
Gözler nemli,
Mezarlıklar dolu
Eller çiçekli,
Mezarlıklar tıklım tıklım
Sevgi dolu
Hüzün dolu
Özlem dolu

Meğer yaşayanlarmış
Sahipsiz...

Halide Karamahmutoğlu