Son zamanlarda hepinizin dikkatini çektiği gibi çok gezmekteyim .  Sanırım sürekli yollarda olup fotoğraf çektiğim bir işim olmalıymış benim. Doğal güzellikler ve tarihi kalıntılar, kahverengi tabelaların peşinde dolaşırdım :) (Sonra da bir müddet evden burnumu çıkartmazdım :)

Geçen senelerde bacağım sakatlanıp bir ay evde yürüyemeden durduğumda dank etti kafama, gençleşmiyordum. Hayalimde gitmek görmek istediğim bir sürü yer vardı ama erteleyip durduğum bu hayallerimi gerçekleştirecek fiziksel halim ne kadar gidecekti ki.



Çok şükür sağlıklı bir insan sayılırım ama eklemlerim ve kaslarım yaşam kalitemi azaltıyor. Ara sıra moralim bozulsa da bana hayatın verdiği mesajlar olarak almaya çalışıyorum bunları.


Peki hayat ne mesaj veriyordu bana bacaklarının kıymetini bil mi diyordu. Hiç sanmam, bedenimin kıymetini hep bildim ben. Siz teşekkür eder misiniz ayaklarınıza tüm günü koşturarak geçirdikten sonra bilmiyorum, ben ederim. Aynadan kendime bakarken gözüme ağzıma teşekkür ederim. Ellerime. Tabi onları bana verene de :)


Hayat bana " hiçbirşeyi erteleme sakın " mesajı verdi o ay.



Evden çıkıp yeni yerler görmeyi çok sevmeme karşılık çoğunlukla gündelik hayatın koşuşturmasında önemli işlere enerjimi harcadığımdan hayallerimi bile unutmakta olduğumu fark ettim.


 İşte o zamandan beri daha planlı gezmelere başladım.



Can'ın düzensiz iş hayatı da işime yaradı aslında.  Ayın son günlerinde bir sonraki ayın programı çıkıyor (Mesela bugün heyecanla bekliyoruz çıksın diye) , ben de onu önüme alıp boş olduğu yedi günü planlıyorum. Sonra da hiç olmadığı günleri planlıyorum. Normalde ay başında oturup haftasonlarını düşünmezdim böyle :)



Kafamda plânlar oluşunca bir şekilde yapmaya da başlıyoruz. Normalde anında harekete geçip duruma uyum sağlayan birisi değilimdir. Zaten üç erkeğimin programlarından denk düşürmem de zor, ama erkenden plân yapınca herşey de ona göre ayarlanabiliyor :)Üstelik daha ucuza gezi imkânı da veriyor.

Pek uzun yazdım.



Sözün özü, her geçen gün yaşımız ilerliyor. Şimdi istediklerimizi on yıl sonra yapınca aynı keyfi vermeyebiliyor. Mesela beni şimdi bağlasan diskoda durmam, oysa gençliğimde gitseydim iki dakika oturmazdım :)



İmkansızlıkların ne kadarı gerçek ne kadarı bahane bir bakın. Siz hayalleri plânlara doğru kaydırınca önünüze çıkacak fırsatlara inanamayacaksınız.



Kendimden biliyorum ben :) ( Bakınız:)