İki Saatte Karar Verebildik (Umarım)

Aslında ben deniz kıyısında tembel bir kaç gün geçirmek istiyordum ama denize girilebilecek kıyılar bize uzak, vaktimiz de kısıtlı olunca dün akşam Metehan ve Can'la seçeneklerimizi değerlendirmeye çalıştık. Bilgehan'ın okulu yeni açıldı, o gelmiyor. Plân yapmak için çok geç kalınca Metehan'ın yoğun sosyal faaliyetlerinin arasında zaman bulabilmek tam bir cambazlık. Can uzun yolda araba kullanmaya üşeniyor. Ki hayatta hiç aklıma gelmezdi bu. En sevdiği şeydir araba kullanmak. Neyse. 

Kıbrıs mı olsa dedik. Salı git cuma dön kısa gözüktü. Kaş mı olsa dedik. Can'ın gözünde büyüdü. En sonunda Ağva'da kamp yapalım dedik. Bu havada yağmur yağarsa soğuk olursa ne yapacakmışız kampta. 

En sonunda eeeeh diye patlamış olabilirim. Anacım, gidesin yoksa baştan söyle hiç plân yapmaya çalışmayalım. Zaten içim şişti aylardır sürekli iki üç günlük plânlar yapmaya çalışmaktan. Yatarım evimde malak gibi. 

Becerebilirsek kamp yapacağız bakalım. Can'ı tutabilirsek iki gün diye düşünüyoruz. Acaba yirmi derece sıcakta denize girip çıkabilir miyim diye aklımdan da geçmiyor değil. Güneş olsa girerim de hava durumu parçalı bulutlu ile yağmurlu arası.

Hiçbir şey hazır değil. Karavanın buz dolabı yine küflenmiş elektiriği kesildiğinden, gidip onu temizlemem gerek. Alış veriş yapmalıyız. Ev dandini. Balkonda toplanacak çamaşırlar var. Yürüyüşe gidilecek. 

Biz yaşlanıyoruz sanırım blogcum. Her şey gözümüzde büyümeye başladı. Yaşlılık denen şey tenin sarkması, kırışıklık falan değil , böyle şeyler. Hep bi mızmız hep bi yorgun hep bi bıkkınlık.

55 yaş zormuş , puhahahaha :D

Neyse kalkıp işlerime bakayım. Aksi gibi de sabahın beşinde hortladım. Vitamin almayı unutmayayım. 

Hadi Handan. Evden çıkınca iyi ki çıkmışım diyeceksin...