-Şu kızı buldum .

Hangi kızdan bahsettiğini hemen anlamıştı, merakla baktı yüzüne.

- Valla hiç acınacak yanı yok. Ailesiyle birlikte, hali vakti yerinde. Sadece şımarıklık yapmaktaymış.

Başını öne eğip hafifçe salladı.

-Neler oluyor Elisa ? 

Cevap vermedi bu soruya.

- Başkalarına bakmaya devam edersen hayatın elinden akar gider. Sen kendi plânlarını yapıp kendi yolunu çizmelisin. Biliyorum burası pek iç açıcı bir yer değil. Hele senin gibi senelerce herkesten izole yaşamış biri için daha da zor olmalı. Ama geçici. 

-İş bulmalıyım ben.

- Okullarla görüşmeler ayarladım.

-Önce para kazanıp buradan ayrılmam gerekiyor İna. Ama nasıl bulacağımı bilmiyorum. Diplomam bile olmayınca her şey daha da zorlaşıyor. Okumadan iş bulmak imkânsız gibi , iş bulmadan da okumam imkânsız gibi.

- Hepsini de yapacaksın. Bak Elisa sen artık okuldaki o zavallı kız değilsin. Evde kapatılmış kadın da değilsin. Bütün bunlar geride kaldı ,yepyeni bir hayata başlıyorsun. Yeniden insanlarla iletişime geçmen gerekiyor. Burası olmazsa başka bir yerde, okulda, işte, evinde, birileri hep olacak. O birilerinin içinde de kötüleri, arsızları, kendini bilmezleri olacak. Sen de hepsiyle başa çıkmayı öğreneceksin. Zeki olmak insanların en kıskandığı şeylerdendir. Şimdiye kadar seni aptal zannedip egolarını tatmin ediyorlardı şimdiden sonra zekânı görüp kıskançlıklarının acısını bir şekilde çıkartmaya çalışacaklar. Ve emin ol bu tipler hiçbir şeyi bilmeseler bile karşısındakinin canını nasıl acıtacaklarını çok iyi bilirler. Sen sahip olduklarının tadını çıkart ama kimsenin gözüne sokma.

-Ben...

- Öyle bir niyetin yoktu, biliyorum, sen kendini anlamaya , öğrenmeye çalışıyordun. O sırada masumca çevrenle paylaşıp anlamaya çalışırken onlar korkmaya başladılar . Ama şöyle düşün en zor kısmı geçti. İnsanlara güler yüzlü davran, karşılaştığında merhabalaş, kendi işlerine bak. Okullarla konuşacağız , senin için özel bir sistem kabul edecek bir yer bulacağız. Bu arada iş de arayacağız. 

- İna.

Hızlı hızlı konuşurken bir an kadın elini tutunca sustu İna.

- Beni o kapıda bırakmadığın için teşekkür ederim. Bana annelik ettiğin için de teşekkür ederim. Kızın dünyanın en şanslı insanı. Ondan sonra da ikinci şanslı benim.  İyi ki varsın.

El ele durdular öylece...

.....