Hımm, bu hafta yememiş içmemiş okumuşum demek isterdim ama ne yazık ki çılgınca yiyip içip okudum :\

Bahar Okuma Şenliği 'ne hızlı başladım sayılır. Ama yakında film festivali falan gelir ben de bahar keyfiyle sokaklara dökülürüm. Bir de bu çok okuma dönemlerinin peşinde uzun bir süre kitaplara hiç dokunasım gelmez. Teraziyim ya, hep bir şeye yüklenemem, dengeleyeceğim illaki :)

Neyse, bakalım kitaplara.

İlk kitabım şiir kitabıydı. Edip Cansever'in Masa da Masaymış dışında pek fazla şiirini bilmiyormuşum.

Bol bol instagramda yazdım dizelerini.



İkinci kitabım biraz kafamı dağıtmak istediğimden polisiyeydi. Polis olmayanlara da öyle deniyor değil mi  :)

Doğrusu Metehan'la merak edip almıştık ama kitabın kabını içeriğinden daha çok sevdiğimi söyleyebilirim.

Tam kitabımı okurken sipariş ettiğim dünya haritasının gelmesi pek hoştu. Bu haritada gittiğimiz yerleri kazıyacağız. Ama şöyle bir bakınca moralim bozuldu , gittiğimiz yerler minicik kaldı yav :)



Bu kitap etkileyiciydi. Bütün anne babalar okumalı bence. Okurken insanlar kendilerini tamamlamadan çocuk sahibi olmasalar keşke diye düşündüm.

Akıcı bir dili ve güzel bir konusu vardı. Çok sevdim .



Bu kitapla ilgili düşüncelerimi yazmıştım zaten.

" Lala o günlerde Şemsettin'i manevi olarak bazı şeylere hazırlamak için bir çok kez korkuyla bulandırılmış bir ruh halinin , umudun sarı başaklarla dolu tarlasında asla yeri olmayacağını söylemişti. ' Korku, içinde sadece karayılanların, yalan, döneklik ve alçaklığın göründüğü bir vahadır' demişti "

" Herhalde yine sabahtan beri kadın, erkek, yaşlı , genç demeden kandırdıkları kişilerin günahını çıkarmak için mescide üşüşmüşler.  İmama sorular sormaya ve anlamını kendilerinin de bilmediği bir kaç Arapça ibare kullanarak yağcılık yapmaya, sonra da huzurlu bir kalple geri dönüp halkı yağmalamaya devam edecekler galiba." (Kitabın tercümesi de pek iyi değil sanırım, kimi cümleler ucundan kurtarıyor kimi tamamıyla manasız)



Bu Selçuk Altun'un okuduğum üçüncü kitabı. Diğer ikisi novella sayılabilecek kitaplardı ve birbirini tamamlıyorlardı.
Çok sevmiştim onları.

Bunu da çok sevdim . Sürükleyici hikâyesi, çözümlenecek gizemi , Tirebolu'dan Urfa'ya, Paris'ten İstanbul'a geniş coğrafyası ve derin sanat tarihi bilgisi ile insanı etkiliyor .

Kahramanımızla kendisi arasında o kadar benzerlikler var ki insan yoksa kendi hikâyesi mi diyor, sonra içinde geçen insanlardan birisinin fotoğrafı da olunca meraklanıyor iyice.

Kitabın kurgusuna gerçek insanlar öylesine yedirilmiş ki bir yandan bir çok kişinin gerçek hikâyesi de öğreniyorsunuz .

Aslında biraz Dan Brown havası var diyebilirim. Evet evet,  bunu diyebilirim.

Diğer kitaplarını da okuyacağım. Neyse ki annemde var çoğu :D


"Nefes aldığın her anın keyfini sür, en azından etrafındakilerin salaklıklarını izle"

"Ağaçları ve yıldızları ıskalayan hayatı ıskalar."

"Belki de rüyada gerçek hayatımızı yaşıyor ve şu anda teferruatla uğraşıyoruz."


Kesin tavsiye ettiğim kitaplardan birisi oldu bu da.

Bakalım gelecek hafta salımıza neler yüklenecek :)