On Dört Yıl Olmuş
Ocak 21, 2014İşten ayrılalı hâlâ sıkılmayı bekliyorum:-)
Öyle dediydiler, evde sıkılırsın, yapamazsın. Oysa bebeğim vardı benim. Peşinden ikincisini de istedim. Voltranı oluşturdu sonra onlar.
Arada komplekse kapıldım, egom bazen sarsıldı, zaman zaman ne olacak benim bu halim konulu felsefik düşüncelere daldım ama sıkılmak? Hiç vaktim olmadı :-)
15 Yorum
Eee boş boş otursan ya da tek sosyalleşme ortamın iş yeri olsa sıkılırsın da diğer türlü hiç zannetmiyorum:) Hatta eşimin tayini çıkarsa ben de iş güç olaylarını bırakıp evimin kadını olsam mı diye düşünmüyor değilim.
YanıtlaSilDerdim ekonomik özgürlük, sosyal güvence falan filan; yoksa evde sıkılacağımı hiç ama hiç sanmıyorum.
Senin olmaz kuzum çalışkan arkadaşım benim
YanıtlaSiltaktir ettim seni canım
YanıtlaSilne güzel.ben 1 aydır çalışmıyorum ve alışmayı bekliyorum.hala alışamadım:)
YanıtlaSilay ne güzel:)
YanıtlaSilben de o günleri görür müyümm:)
Çok iyi ölçüp biçmek gerekiyor Nesrin, benim işimden geriye, özel hayatıma hiç vakit kalmıyordu.
YanıtlaSilOlmuyor gerçekten Özii:-)
Teşekkür ederim Karedelen Sezgin:-)
Ama aynı şey değil Duygu, sen yapmak istediğin şeyleri yapamıyorsun ki geçici bir şey bu, kısa zamanda döneceksin sevdiğin şeyleri yapmaya:-)
Darısı başına diyeyim Bahar:-) Ama senin işin çok zor olmakla birlikte insanı en mutlu eden işlerden biri:-)
YanıtlaSilsenin gibi bir insanın sıkılması imkansız : ) o kadar dolu dolu yaşıyorsun hayatı
YanıtlaSilHayatın tadını çıkartmayı seviyorum sanırım Nihalcim:-) Bir de çocuklardan öğreniyorum :-)
YanıtlaSilEvde oturunca ben de hiç sıkılmam. Birşeyler bulurum yapacak. İşten mi ayrılsam napsam. Bak aklıma düşürdün şimdi.
YanıtlaSilKötü örnek Handan:-)
YanıtlaSil:))))) he valla.
YanıtlaSil:-)
YanıtlaSililk üç yorumdan sonrasını göremiyorum.kaydırma çubuğu aşağıya kaymıyor bilgin olsun...
YanıtlaSilBen hepsini görebiliyorum, belki takılmıştır Duygucum.
YanıtlaSil