Ormana Gittim
Eylül 25, 2012
Kaybolmak için :)
Sabahın ilk saatlerinde ormanın içlerine doğru güzel bir yürüyüş insana ne kazandırır?
Öncelikle çevrendeki bütün ağaçların 40 yıl önce insan eli ile dikilip kumların içinden yükseldiğini bilmek geleceğe yönelik bir umut verir. Artık kendi kendisini yenileyen, üstelik de kendisine haz canlıları barındıran bir yer olmuş. Hâlâ geç değildir belki de dünya için .
Yıkılmış bir ağacın bile neler gösterebileceğini gösterir. Çünkü geri dönüş yolunu bulamayıp dolaşırken amaçsızca hatırlarsın biraz önce onun fotoğrafını çektiğini. Hatta çekim açısına göre geldiğin patikayı hatırlarsın.
Ağaçların ortasında ne tarafa gideceğini bilemediğin o anda yaşadığını hissettirir. Harika bir duygudur bu. Bir filmde dedikleri gibi "Bazen kendini bulmak için kaybetmen gerekir"... Ve sen farkına varmasan da aklının senden bağımsız nasıl çalıştığını anlarsın. İçindeki sese güvenirsin.
Derken sonu gelmez ağaçların arasında yol gözükür. İşte herşey yerli yerindedir yeniden.
Biz yola döneceğimizden emindik.
Yol dediğin nedir ki zaten?
16 Yorum
Ben de böyle kaybolmayı çok severim, vay be 2012 yılı...
YanıtlaSil15 yıldır yazınca her konuyla ilgili birşeyler çıkıyor işte :)
Silormanın sesini dinlemişsin ne güzel..
YanıtlaSilHem de çok güzeldi.
SilOrada kaybolmak güzeldir, doğa ile başbaşa kalmışsın...
YanıtlaSilTam kaybolduk, çok ilginç bir deneyimdi.
Silkarantina bitsin bende böyle kaybolacağım. :)
YanıtlaSilHepimiz bi kaybolalım :D
SilBende kayıp olmak istiyorum 😊🌼 gönlüne sağlık canım benim sevgiler 😊🌸
YanıtlaSilDünya üzerinde bir yerdeyiz sonuçta, elbet bulunur :)
SilAma kaybolmamışsın :)
YanıtlaSilO on beş dakikada gerçekten kaybolduk. Telefon çekmiyor, harita yok, yoldan çıkmışız, yön duygusu kalmamış. O kuru ağacı görene kadar tamamıyla kayıptık :D
SilAğaçlar ne çok şey söyler duymasını bilene :) Neşeli ve sağlıklı sevgilerle :)
YanıtlaSilYeter ki durup dinleyelim :)
SilBen bu yazıyı okumamışım ya...
YanıtlaSilBir gün ben seninle kaybolmak istiyorum ♥
Bir gün kaybolalım birlikte Şebo :)
Sil