Oraya giderken yolda senenin ilk kar manzarasına rastladık.


Sarı yapraklar ve kar, tam bir tablo.


Hiç beklemediğim bir tablo hem de :)


Küçük ayrıntılar çekiyor dikkatimi.


Kuru dal, buz tutmuş çiçek, arada yaşama tutunan bir yeşillik.



Dünya üzerinde ne çok güzellik var, sıradanlığın içinde ne çok mucize.


Ne çok renk.


Gül,lale olmasın, bir köşede çalıdaki minik bir çiçek de nasıl büyüleyici olabiliyor.


Ve oradan tam da ayrılmadan süzülen güneş pırıl pırıl yapıyor ortamı bir anda.


Ne demişti sürekli etrafta dolaşırken gördüğüm teyze bana :Çok gezen güzel olur, çok oturan gazel olur :)

Çok gezecek enerjim olmasa da arada kaçamaklar yapmak insanı kendine getiriyor.

Ruhu güzelleşiyor.